تحول ديجيتال در فرايند ياددهي-يادگيري: سنجش صلاحيت ديجيتال دانشجومعلمان

هدف پژوهش حاضر سنجش صلاحيت ديجيتال دانشجومعلمان با نگاهي به تحول ديجيتال در فرايند ياددهي يادگيري، با روش توصيفي پيمايشي و كمّي بود. جامعه‌ آماري همه‌ 1870 دانشجومعلم دانشگاه فرهنگيان قم در سال تحصيلي 99-1398 تشكيل دادند. حجم نمونه براساس جدول مورگان 318 نفر تعيين شد كه به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي متناسب با حجم انتخاب شدند. داده‌ها با ابزار پرسشنامه جمع‌آوري شدند كه براساس پژوهش باند و همكاران (2018) تنظيم شده بود. تجزيه و تحليل داده‌ها براي هدف اصلي پژوهش با آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) انجام گرفت و براي دستيابي به اطلاعات دقيق‌تر با آزمون يو من ويتني تأثير جنسيت بر صلاحيت ديجيتال بررسي شد. نتايج پژوهش نشان داد از ديدگاه دانشجومعلمان كامپيوترها و موتورهاي جست‌وجو بيشترين سودمندي و موك‌ها و نرم‌افزارهاي مديريت منابع كمترين سودمندي را در فرايند ياددهي يادگيري دارند. تعداد شايان توجهي از دانشجومعلمان با برخي ابزارهاي مورد سؤال آشنايي ندارند. دانشجومعلمان بيشترين ميزان مهارت خود را در به‌كارگيري پيام‌رسان‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي و كمترين ميزان مهارت خود را در كاربست نرم‌افزارهاي آماري و نرم‌افزارهاي مديريت منابع اعلام كرده‌اند. در پايان، راهكارهايي براي ارتقاي صلاحيت ديجيتال معلمان آينده پيشنهاد شد.