عنوان مقاله :
مدل معادلات ساختاري پيش‌بيني اختلالات اضطرابي كودكان براساس ارتباط با والدين، دلبستگي به خدا با ميانجي‌گري عزت نفس و كنترل ادراك‌شده
عنوان به زبان ديگر :
The relationship of parent- child relationship and attachment to god with anxiety disorders: Examining the mediating role of self-esteem and perceived control
پديد آورندگان :
شيراني زماني، سميرا دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران , ناژواني، مائده دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران، سميرا , اكرمي، ناهيد دانشگاه اصفهان - گروه روان شناسي، اصفهان، ايران، سميرا
كليدواژه :
اضطراب , رابطه با والدين , دلبستگي به خدا , عزت نفس , كنترل ادراك شده
چكيده فارسي :
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ارتباط با والدين، دلبستگي به خدا، عزت نفس و كنترل ادراك‌شده با اختلالات اضطرابي به منظور تدوين مدل انجام شد.
روش: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است كه بر روي 270 دانش‌آموز دختر پايه پنجم و ششم دبستان شهر اصفهان در سال تحصيلي 96- 95 انجام‌گرفت. به منظور سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه‌هاي غربال اضطراب وابسته به اختلالات هيجاني (بيرماهر، 1997)، عزت نفس (روزنبرگ، 1989)، كنترل اضطراب (ويمز، 2003)، مقياس رابطه والد- فرزند (فاين، مورلند و شوبل، 1983) و دلبستگي به خدا (غباري بناب و حدادي كوهسار، 1390) استفاده شد. همچنين، به منظور سنجش برازش مدل پيشنهادي پژوهشگر از مدل‌يابي معادلات ساختاري و نرم‌افزار اِيموس نسخه 20 استفاده شد.
نتايج:در بررسي اثرات مستقيم، يافته‌ها نشان‌داد كه رابطه با مادر منجر به كاهش اضطراب مي‌شود، اما رابطه با پدر به‌طور مستقيم تأثير معناداري بر اضطراب كودكان ندارد؛ همچنين دلبستگي به خدا با افزايش اضطراب همراه است. در بررسي اثرات غيرمستقيم در مدل نهايي، تنها رابطه با پدر به‌واسطه افزايش سطح عزت‌نفس و كنترل ادراك‌شده كودكان باعث كاهش اضطراب آن‌ها مي‌شود.
بحث و نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر، بهبود رابطه با مادر به‌طور مستقيم و بهبود رابطه با پدر از طريق بالابردن عزت نفس و كنترل اضطراب باعث كاهش اختلالات اضطرابي در كودكان مي‌شود. همچنين افزايش دلبستگي به خدا به‌طور مستقيم در افزايش اختلالات اضطرابي در كودكان نقش دارد.
چكيده لاتين :
Introduction: The purpose of current study was to investigate the relationship of parent-child relationship and attachment to god with anxiety disorders. Also the mediating role of self-esteem and perceived control was examined.
Method: The sample included 270 female students in elementary schools (grade fifth and sixth) in Esfahan. In order to assess the variables, questionnaires Screen for Child Anxiety Related Emotion Disorders (SCARED) (Birmaher, 1997), self-esteem (Rosenberg, 1989), Anxiety Control for Children- short form (ACQ-C) (Weems, 2005), parent-child relationship scale (PCRS) (Fine, Moreland & Schwebel, 1983) and attachment to god (Ghobari Bonab & Hadadi Koohsar, 1390) were used. To study the fitness of the proposed model, structural equation modeling (SEM) and AMOS 20 were used.
Results: Structural equation modeling (SEM) Results showed that self-esteem and perceived control mediated the relationship between relationship with father and anxiety. But, the association between relationship with mother and attachment to god with anxiety was direct and self-esteem and perceived control did not have any mediating role in these relations. With regard to analysis, increase in attachment to god, resulted in increase in anxiety. While, increase in relationship with mother reduced child's score of anxiety. Increase in relationship with father resulted in increase in both children's self-esteem and perceived control, which then declined child's anxiety.
Conclusion: Enhancing relationship with mother directly reduce child's score of anxiety. While enhancing relationship with father increases children's self-esteem and perceived control, which then declines child's anxiety. Also increase in attachment to god directly results in increasing children's anxiety.
عنوان نشريه :
روانشناسي باليني و شخصيت
