تأثير اشيا يادگيري بر پيشرفت تحصيلي و خودكارآمدي دانش‌آموزان

پژوهش حاضر با هدف تأثير اشيا يادگيري بر پيشرفت تحصيلي و خودكارآمدي دانش‌آموزان پايه دوم ابتدايي شهر مشهد در درس علوم انجام گرفت. جامعه‌ي آماري شامل 30 دانش آموز دختر پايه دوم ابتدايي شهر مشهد در سال تحصيلي 98-1397 بودند كه به صورت تصادفي ساده در 2 گروه 15 نفري آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش با استفاده از اشياي يادگيري و گروه كنترل به صورت سنتي آموزش داده شدند. در اين پژوهش از پرسشنامه خودكارآمدي جينك و مورگان و آزمون محقق ساخته درس علوم استفاده شد. روايي پرسشنامه درس علوم كه مطابق با سطوح دانش و فهم و كاربرد از سطوح شناختي كتاب علوم پايه دوم ابتدايي بود، به تأييد متخصصان و اساتيد رسيده و پايايي‌ آزمون خودكارآمدي برابر با 82/0 بود. همچنين نتايج ضريب دشواري و ضريب تمييز سوالات علوم حكايت از استاندارد بودن آزمون داشت. به‌ منظور تجزيه ‌و‌ تحليل اطلاعات، از آزمون شاپيرو ويلك، تحليل كواريانس به‌كمك نرم‌افزار21 ‌SPSS استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان‌داد كه اشيا يادگيري بر پيشرفت تحصيلي و خودكارآمدي دانش‌آموزان پايه دوم ابتدايي شهر مشهد در درس علوم تأثير داشته و باعث افزايش پيشرفت تحصيلي و بهبود خودكارآمدي دانش‌آموزان دوم ابتدايي شهر مشهد مي‌گردد.