ارزيابي شبكه سنجش و پايش آب و هواشناسي ايران

بهره برداري مناسب از منابع آب موجود و اجراي طرح هاي توسعه اي، مستلزم داشتن يك بانك اطلاعاتي دقيق و بروز از آمار و اطلاعات آب وهواشناسي است. فرآيند اندازه گيري داده هاي آب و هواشناسي تا ثبت در بانك اطلاعاتي، فرآيندي دقيق، حساس و زمان بر است. اين مطالعه به بررسي شبكه آب و هواشناسي كشور كه زير نظر وزارت نيرو مديريت مي شود پرداخته و آسيب‌شناسي وضعيت فعلي اندازه گيري آب و هواشناسي را مورد بررسي قرار مي دهد. براين اساس ارزيابي شبكه در سه بخش كلان ارزيابي وضعيت شبكه از نظر آماري و بازديد ميداني و ارزيابي متولي اندازه گيري بررسي شد. بررسي متوليان نظام اندازه گيري در سطح دنيا متفاوت بوده و تمركز اندازه گيري در يك وزارتخانه تا چند وزارتخانه با توجه به اهداف كلان آب و بهره وري آب در هر كشور متفاوت است. بررسي آمار شبكه اندازه گيري كشور نشان داد كه يكي از مهمترين معضلات عدم وجود ايستگاه در مناطق مرتفع و نداشتن يك دوره ي آماري درازمدت است. اگرچه سبقه احداث ايستگاه ها بيش از نيم قرن است اما مديريت مناسبي در طي زمان نتوانسته شبكه مناسبي را رصد كند. ارزيابي ميداني ايستگاه هاي آب و هواشناسي كشور نيز نشان داد كه عدم توجه به تجهيزات و زيرساخت هاي لازم، هزينه بر بودن فرايند اندازه گيري، عدم فرهنگ سازي در خصوص لزوم اندازه گيري، بي توجهي مديران به فرآيند اندازه گيري و غيره سبب شده تا كيفيت و كميت اندازه گيري ها تحت تاثير قرار گيرد. ايجاد يك شبكه پايش مناسب اگرچه داراي هزينه هاي اوليه بالايي است اما نسبت بازگشت سرمايه با توجه به ضروري بودن آمار و اطلاعات جهت اجراي هر طرح توسعه اي ضروي و حائز اهميت است.