بررسي اثرات بيوچار و اسيد ‌ساليسيليك بر كاهش تنش سرب در گياه ريحان (Ocimum basilicum L)

در اين تحقيق، اثرات متقابل تنش سرب، اسيد ساليسيليك و بيوچار بر ويژگي هاي رشدي ريحان (Ocimum basilicum L.) بررسي شد. آزمايش به صورت فاكتوريل، در قالب طرح كاملاٌ تصادفي با سه تكرار، در گلخانه دانشگاه رازي انجام گرفت. تيمارها شامل بيوچار كلزا در سه سطح (0، 1 و 3 درصد وزني)، اسيد ساليسيلك در سه سطح (0، 100 و 200 ميكرومولار) و سرب در سه سطح (0، 100 و 200 ميلي گرم بر كيلوگرم از نمك نيترات سرب) بودند. نتايج نشان داد كه بيشترين ارتفاع بوته، قطرساقه، وزن تر و خشك اندام هوايي، سطح برگ، وزن تر و خشك ريشه و حجم ريشه در تيمار 200 ميكرومولار اسيد ساليسيليك، سه درصد بيوچار و شاهد سرب ديده شد. همچنين، كاربرد همزمان اسيد ساليسيليك و بيوچار، غلظت سرب اندام هوايي در گياه ريحان را كاهش داد، بطوري كه كمترين غلظت سرب اندام هوايي (0.67 ميلي گرم بر كيلوگرم) در تيمار 200 ميكرومولار اسيد ساليسيليك، سه درصد بيوچار و شاهد سرب مشاهده شد. در مقابل، بيشترين مقدار پرولين بخش هوايي (44.4 ميلي مول بر گرم) در تيمار شاهد اسيد ساليسيليك و بيوچار و سطح 200 ميلي گرم بر كيلوگرم سرب به دست آمد. بطوركلي، كاربرد اسيد ساليسيليك و بيوچار توانست بطور قابل ملاحظه اي اثرات تنش سرب بر ويژگي هاي رشدي ريحان را كاهش دهد.