بررسي مؤلفه هاي سواد سلامت شهروندان شهر مشهد مبتني بر رويكرد سلامت محور

توانمندي در به دست آوردن، تحليل و فهم اطلاعات بهداشتي كه فرد نياز دارد تا در مورد مسائل سلامتي خود مشاركت نمايد و تصميم‌هاي درستي بگيرد، سواد سلامت تعريف مي شود. هدف از نوشتار حاضر، ارزيابي وضعيت سواد سلامت و مؤلفه هاي آن در شهر مشهد است. مباني نظري سلامت محور كاكرهام، متأثر از فرصت ها و انتخاب در زندگي، جهت برخورداري از سواد سلامت استفاده شده است. از رويكرد كمي محور، راهبرد پيمايش از نوع توصيفي، در بين شهروندان بالاي 18 سال مناطق شهري مشهد استفاده شده است. بر اساس فرمول كوكران، 800 نفر مبتني بر روش نمونه گيري متناسب با حجم هر منطقه، انتخاب شده و با تكيه بر پرسشنامه استانداردشده سواد ايرانيان اطلاعات جمع آوري شده است. ميزان آلفاي كرونباخ پرسشنامه برابر با 0.921 در حد قوي به دست آمده است. نتايج نشان داد كه از نظر جنسيت، تقريباً پاسخگويان با هم برابر بوده اند. ميانگين سني پاسخگويان برابر با 37.31 سال بوده است. وضعيت ميانگين مؤلفه هاي سواد سلامت عملكردي، ارتباطي ـ تعاملي، پايه و انتقادي، به ترتيب حائز اهميت بوده است. نتايج مقايسه ميانگين گروه هاي تحصيلي، سني و مناطق شهري با متغير و مؤلفه هاي مورد مطالعه در حد متوسط روبه بالا بوده است. نتايج آزمون فريدمن بيانگر اين است كه مؤلفه هاي سواد عملكردي، پايه، ارتباطي ـ تعاملي و انتقادي با بيشترين ميانگين و با مقدار مجذور كاي برابر با 120.059 در سطح خطاي كوچك تر از 0.05 به دست آمده است كه به لحاظ آماري با اطمينان 0.95 ميانگين مؤلفه ها، تفاوت معناداري در سبك زندگي سلامت محور پاسخگويان وجود دارد. در نهايت سواد سلامت به عنوان مؤلفه شناختي و متأثر از انتخاب ها و  موقعيت‌ها در زندگي به افزايش كيفيت زندگي، ارتقاي سبك زندگي سالم، كاهش خطرات سلامتي و مهارت هاي خودمراقبتي منتهي مي گردد.