تأثير معنويت در محيط كار بر رفتارشهروندي سازماني و انعطاف پذيري منابع انساني با نقش ميانجي جذابيت سازماني ادراك شده

در حال حاضر سرمايه انساني از كليدي‌ترين و تأثير گذارترين سرمايه‌هاي سازماني به شمار مي‌آيند. از اين رو توجه به سرمايه انساني زمينه پيشرفت در سازمان را فراهم مي‌آورد. توجه به محيط كاري كاركنان و بخصوص معنويت در محيط كار منجر به ايجاد حس معناداري و هويت‌بخشي كار كاركنان مي‌شود كه در نهايت منجر به بروز رفتار شهروندي سازماني مي‌گردد. اين پژوهش با هدف بررسي معنويت در محيط كار بر بروز رفتار شهروندي سازماني و انعطاف‌پذيري سرمايه انساني‌ با نقش ميانجي جذابيت سازماني ادراك شده در دانشگاه قم انجام شده است. اين مطالعه از لحاظ هدف كاربردي، از نوع توصيفي و با روش پيمايشي انجام شده است. جامعه‌‌ آماري اين پژوهش شامل 191 نفر از كاركنان مرد دانشگاه قم بود كه حجم نمونه آماري پژوهش، به روش نمونه‌گيري تصادفي در دسترس و بر اساس جدول مورگان 123 نفر به دست آمده است. در اين پژوهش براي جمع‌آوري اطلاعات از 4 پرسشنامه‌ استاندارد انعطاف‌پذيري منابع‌انساني باتاچاريا (2005)، جذابيت سازماني ادراك شده براتون و گولد (2003)، رفتار شهروندي سازماني پودساكف و همكاران (1990) و پرسشنامه معنويت در محيط كار ميليمن و همكارانش (2003) استفاده شده است. براي تعيين روايي پرسشنامه از روايي همگرا و براي تعيين پايايي پرسشنامه از روش آلفاي‌كرونباخ و پايايي تركيبي استفاده مي‌شود. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و معادلات ساختاريSmart Pls2 استفاده شده است. نتايج پژوهش حاكي از تأثير مثبت و معنادار معنويت در محيط كار بر انعطاف پذيري منابع انساني، جذابيت سازماني ادراك شده و رفتار شهروندي سازماني مي‌باشد.