هويت ديني و پيش‌بايست‌هاي طراحي برنامه درسي

پژوهش حاضر با هدف معرفي هويت ديني انسان و تبيين پيش‌بايست‌هاي طراحي برنامه درسي مختص به آن انجام گرديد. روش پژوهش تحليلي-استنباطي و منبع اصلي آن، تفسير گرانقدر الميزان بود، هرچند از نظرات اختصاصي گروه نويسندگان نيز استفاده شد. نتايج نشان داد كه انسان فطرتاً هويتي الهي و توحيدي دارد و مظهر حقيقي شناخت، تكوين و تعالي آن عبوديت است. عبوديت شايسته نيز توأم با خضوع و خلوص بوده و تسليم صرف شدن در برابراراده خدا و رضاي اوست. اتخاذ اين نگاه توانست سه پيش‌بايست بينشي، گرايشي و كنشي را جهت طراحي برنامه درسي مختص به آن، ‌كه همان برنامه درسي هويت‌بخش ديني است ترسيم كند. بر اين اساس، برنامه درسي بايد بكوشد تا دانش‌آموز را به شناخت خدا در وجوه مختلف، شناخت نفس اماره و مسيرهاي رشد دهنده آن، شناخت شيطان و اغواگري او، تفكر در آفرينش و نشانه‌هاي خدا، شناخت روز حساب، ملاقات با خدا، انقطاع الي‌ الله، حبّ في ‌الله، تضرع به درگاه خدا، گردن نهادن در برابر امر و نهي الهي، ذكر و تسبيح، شكرگزاري، اقامه نماز و دعا دعوت كند وجذب و ماندگار گرداند و از اين طريق منتظر تعالي رفتارهاي فردي و اجتماعي او باشد.