هماهنگي شيوۀ توليد در كودكان فارسي‌زبان با رشد واجي عادي و بااختلال

تاكنون پژوهشي دربارۀ فرايند هماهنگي در شيوۀ توليد كودكان فارسي‌زبان، چه كودكان عادي و چه كودكان مبتلا به اختلال واجي غير‌عضوي. انجام‌ نشده ‌است؛ از ‌اين ‌رو، پژوهش حاضر، هماهنگي شيوۀ توليد را در اين‌ دو گروه از كودكان كه زبان فارسي را به‌مثابه زبان اول ياد‌‌ مي‌گيرند، ، بررسي‌ كرده است .براي دستيابي به اين منظور، الگوهاي هماهنگي شيوۀ توليد در تعدادي از كودكان با رشد واجي نرمال و كودكاني با اختلال واجي غيرعضوي بررسي شد. داده‌هاي زباني لازم از آزموني به نام آزمون تصويرنامي به‌ دست‌ آمد. اين آزمون حاوي 132 تصوير از اشيا مختلف است كه منجر به توليد 132 واژه از سوي آزمون‌شونده مي‌شود. بررسي داده‌ها، تعداد زيادي از هماهنگي شيوۀ توليد را در داده‌هاي هر ‌دو گروه نشان‌داد‌؛ اما تفاوت‌هايي نيز در انواع اين هماهنگي در دو گروه مذكور ديده ‌‌شد؛ هماهنگي انفجاري و خيشومي‌در هر دو گروه از كودكان و هماهنگي سايشي فقط در كودكان با رشد واجي عادي ملاحظه ‌شد. تحليل الگوهاي هماهنگي شيوۀ توليد ملاحظه‌شده در گفتار كودكان عادي و با ‌اختلال واجي فارسي‌زبان در چارچوب فرضيۀ آساني توليدو رويكرد نشانه‌هاي دركي به اين نتيجه منجر ‌شده ‌است كه در كودكان با ‌اختلال واجي فقط محدوديت‌هاي توليدي عامل تعيين‌كننده در فرايند هماهنگي شيوۀ توليد هستند، حال ‌آنكه در كودكان عادي، كه در مجموع محدوديت‌هاي كمتري در توليد آواها دارند، عوامل دركي نيز در بروز هماهنگي شيوۀ توليد نقش‌ دارند. همچنين، برخلاف يافته‌هاي پيشين، كودكان فارسي‌زبان تفاوتي در اعمال محدوديت بر انتخاب آواي هدف هماهنگي در انواع مختلف هماهنگي شيوۀ توليد نشان نداده‌اند.