نمادشناسي رنگ سبز در فرهنگ و هنر ايراني - اسلامي

The symbolism of green in Iranian-Islamic culture and art

بيان مسئله: نمادهاي رنگي از بارزترين نمادهايي هستند كه روان انسان ها را متاثر مي سازند. رنگ ها در ارتباطشان با طبيعت، فرهنگ، باورهاي ديني و تجارب زندگي معاني ويژه به خود اختصاص مي دهند؛ اما در هرحال تابع موقعيت هاي زماني، جغرافيايي، انديشه، فرهنگ، سياست، دين و سنت مردم هستند. هنرمندان و شاعران نيز براي ملموس كردن تصاوير شاعرانه و ذهني خويش و توضيح مفاهيم بيان نشدني، از نمادهاي رنگي استفاده مي كنند. مخاطب با تحليل رنگ ها در اثر هنري مي تواند به افكار و عواطف هنرمند و نيز موضوع و درون مايه اثر دست يابد. اينكه بيان نمادين رنگ سبز در فرهنگ و هنر ايراني چيست؟ سوالي است كه در اين پژوهش به آن پاسخ داده مي شود.؟ هدف هدف اين پژوهش بررسي نمادهاي رنگ سبز و تحليل مفاهيم نهفته در وراي آن، در فرهنگ و هنر ايراني- اسلامي و در نهايت آگاهي بهتر از مفاهيم نمادين ايراني است. روش تحقيق: اين مقاله به شيوه توصيفي، تحليلي است كه در تحليل داده ها از روش مقايسه اي و تطبيقي استفاده شده است؛ گردآوري اطلاعات نيز برآمده از منابع كتابخانه اي و اينترنتي است. يافته ها رنگ سبز در انديشه و آيين ميترايي گاه نماد آسمان، ماه و آب و گاهي در نماد داد و دادگري، فرشته و سروش؛ و همچنين در نظام طبقاتي جامعه قبل از اسلام نماد طبقه كشاورز بود. اين رنگ در انديشه اسلامي نيز نماد بهشت و بهشتيان، پيامبران و ايمه؛ و در عرفان و تصوف به عنوان مرحله اي از سلوك عارفانه است. طبيعت، ايمان، خرد و دانايي، جواني و نشاط و... ديگر نمادهاي رنگ سبز هستند.

not abstract