بررسي تاثير طول تير پيوند بر رفتار لرزه‌اي قاب‌هاي فولادي ساده ميان مرتبه مهاربندي شده واگرا تحت زلزله‌هاي حوزه نزديك گسل

مهاربندهاي واگرا از جمله سيستم هاي مقاوم در برابر بار جانبي هستند كه به دليل رفتار غيرالاستيك تير پيوند، از شكل پذيري بالا و سختي مناسبي برخوردار هستند. سازه هاي شهري عمدتا در رده سازه هاي ميان مرتبه قرار دارند. دراين رده از سازه ها انتقال نيرو به صورت برش و خمش مي باشد و به عبارتي هر دو عامل بر رفتار سازه حاكم است. نگاشت هاي نزديك گسل داراي مدت زمان موثر كمتري نسبت به نگاشت هاي دور از گسل هستند و يك يا چند پالس ضربه اي با دامنه بزرگ و دوره تناوب زياد دارند. در اين مقاله به بررسي رفتار لرزه اي اين قابها تحت زلزله هاي نزديك گسل با توجه به در نظر گرفتن تغيير طول تير پيوند به كمك نرم افزار المان محدود آباكوس و Perform 3D پرداخته شده است. براي اين منظور قابهاي فولادي ساختمان بصورت دو بعدي با 7 طبقه مدل گرديده و براي هر يك 3 طول تير پيوند (1,1/9,2/8=e/ecrit ) مختلف با رفتارهاي مختلف تير پيوند در نظر گرفته شد. در نهايت، با مقايسه نتايج تأثير طول تير پيوند بر رفتار نهايي قابها با محتواي فركانسي خاص زلزله ها بررسي هاي مقتضي انجام گرديد كه نشان داد با افزايش طول تير پيوند پارامترهايي از قبيل سختي و مقاومت تير پيوند تحت بارگذاري سيكلي متقارن كاهش يافته است و پارامتر هايي از قبيل بيشينه برش و شتاب طبقات در زلزله هاي نزديك گسل براي قاب هاي 7 طبقه كاهش و همچنين بيشينه تغيير مكان جانبي نسبي قابها نيز افزايش يافته است. به علاوه ميانگين انرژي غيرالاستيك مستهلك شده كل توسط تيرهاي پيوند با افزايش طول تير پيوند كاهش پيدا كرده است.