تأثير تجويز مناكوئينون4 بر بيان ژن‌هاي عوامل پيش‌برنده التهاب به دنبال ايسكمي/ ريپرفيوژن مغزي سرتاسري گذرا در هيپوكامپ موش صحرايي نر نژاد ويستار

زمينه و هدف: مطالعات فراواني نشان داده است كه فرايندهاي التهابي ناشي از ايسكمي/ ريپرفيوژن مغزي، منجر به ايجاد آسيب­هاي مغزي و اختلالات شناختي مي­گردد. از سوي ديگر، مناكوئينون4 (MK4)، يكي از مهم‌ترين انواع ويتامين كا (K2)، داراي تأثيرات ضدالتهابي است؛ لذا در اين مطالعه، تأثيرات تجويز MK4 بر ميزان بيان ژن‌هاي عوامل پيش‌برنده التهاب به دنبال ايسكمي/ ريپرفيوژن مغزي سرتاسري در هيپوكامپ موش­هاي صحرايي نر بررسي گرديد. مواد و روش‌ها: در اين تحقيق، 20 موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار با وزن تقريبي 300 تا 250 گرم به‌طور تصادفي، انتخاب و در ۵ گروه آزمايشي بررسي شدند: گروه كنترل (سالم)، شم (جراحي، بدون بستن شريان­هاي كاروتيد)،‌ ايسكمي/ ريپرفيوژن،‌ ايسكمي/ ريپرفيوژن + تزريق درون‌صفاقي DMSO به‌عنوان حلال MK4، درمان (ايسكمي/ ريپرفيوژن + تزريق درون‌صفاقي MK4). به‌منظور ايجاد مدل ايسكمي هر دو شريان كاروتيد مشترك به مدت 20 دقيقه مسدود شدند. در گروه درماني، تجويز درون‌صفاقي MK4 (mg/kg200) ۲۰ دقيقه پس از ايسكمي (بلافاصله و 2 ساعت پس از ريپرفيوژن) انجام شد. 24 ساعت پس از ريپرفيوژن، ميزان mRNA ژن‌هاي TNFα، IL1β و IL6 بررسي گرديد. يافته‌ها: تجويز درون‌صفاقي MK4 به‌طور معني‌داري ميزان بيان mRNA ژن­هاي عوامل پيش‌برنده التهابي شامل TNFα (p lt;0.05)، IL1β و IL6 (p lt;0.001) به دنبال ايسكمي/ ريپرفيوژن را كاهش داد. نتيجه‌گيري: نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه تجويز MK4 پس از القاي ايسكمي/ ريپرفيوژن مغزي توانسته است موجب كاهش بيان عوامل پيش‌برنده التهاب در هيپوكامپ شود و احتمالاً از اين طريق منجر به بروز اثرات حفاظت نوروني مي‌شود.