تأثير نوآوري در فنّاوري، رشد اقتصادي، قيمت جهاني نفت خام و باز بودن تجارت بر مصرف انرژي در ايران

ايران با دارا بودن منابع غني انرژي، يكي از كشورهاي پر مصرف انرژي در سطح جهان است. بهبود تكنولوژي و استفاده از نوآوري هاي جديد در مصرف انرژي و فرايند توليد كالاها، تأثير بالايي بر كاهش شدت انرژي در كشور دارد. اين مطالعه، به منظور بررسي اثرات نوآوري در فنّاوري بر مصرف انرژي، از چارچوب تقاضاي مارشالي و روش آزمون مرزهاي خود رگرسيون با قفه هاي توزيعي (ARDL) و همچنين روش هاي رگرسيون پويا (Dynamic OLS) و شبيه سازي براي دوره زماني 13961359 استفاده مي كند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه نوآوري در فنّاوري، به عنوان عنصري برونزا در تابع تقاضاي انرژي، باعث افزايش كارآيي انرژي مي شود و به همين ترتيب، مصرف انرژي را در سطح معيني از توليد اقتصادي كاهش مي دهد. همچنين نتايج اين مطالعه، پيش بيني هاي نظري مبني بر كمتر بودن كشش هاي كوتاه مدت توليد ناخالص داخلي تقاضاي انرژي نسبت به بلندمدت را تأييد مي كند. با اين وجود، با كنترل اثر نوآوري در فنّاوري، در اين مطالعه نشان داده شد كه افزايش توليد ناخالص داخلي و باز بودن تجارت، اثر برگشتي نوآوري در فنّاوري بر مصرف انرژي را ايجاد مي كند.