تأثير اقتصادي آموزش‌هاي ترويجي بر وضعيت توليد گندم دوروم در استان خوزستان

اهداف اين مطالعه بررسي تأثير دوره هاي آموزشي بر افزايش عملكرد و درآمد حاصل از كشت گندم دوروم بود كه در استان خوزستان در سال 1397 انجام شد. در اين مطالعه، بهره برداران به دو گروه برخوردار و نابرخوردار از آموزش هاي ترويجي طبقه بندي شدند. اندازه نمونه 132 بهره بردار تعيين شد. به‌منظور تحليل توصيفي داده ها از شاخص هاي ميانگين، انحراف معيار و ضريب همبستگي و به‌منظور تحليل استنباطي از آزمون مقايسه ميانگين ها، رگرسيون لاجيت و تحليل سودآوري استفاده شد. ابزار مورد استفاده در اين تحقيق پرسشنامه بود.نتايج  نشان داد كه در گروه برخوردار ميزان مصرف كود پتاس، علف كش ‏ها و بذر به ترتيب 9/2، 15 و 9/7 درصد كمتر از گروه عدم برخوردار است. همچنين، ميانگين عملكرد و درآمد ناخالص در هكتار در ميان كشاورزان برخودار به ترتيب 9/9 و 9/4 درصد بيشتر از نابرخوردار بود. در نهايت نتايج نشان داد كه متغيرهاي سن، سطح تحصيلات، سابقه كشت، عملكرد گندم، ميزان مالكيت، نوع منبع آب، رقم مورد استفاده و ميزان مصرف كود اوره تأثير مثبتي بر شركت گندم‌كاران در كلاس‌هاي ترويجي داشته است.