مقايسه فعاليت الكتروميوگرافي عضلات منتخب اندام تحتاني حين اجراي لانچ به جلو و راست در بدمينتون بازان ‏زن نخبه و آماتور

هدف: به نظر مي رسد ميان بازيكنان آماتور و حرفه اي از نظر كينتيك حركتي و ميزان فشار كف پايي در حين اجراي حركت لانج، تفاوت هايي وجود دارد. هدف از مطالعه ي حاضر بررسي تفاوت الكترومايوگرافي عضلات منتخب اندام تحتاني در حين اجراي حركت لانج در دو گروه آماتور و حرفه اي مي باشد. روش بررسي: ۱۰ بازيكن بدمينتون آماتور و۱۰ بازيكن حرفه اي دختر به شيوه نمونه گيري در دسترس و هدفمند انتخاب شدند (گروه حرفه اي: سن 0/99±18/06، قد 5/45±165/2، وزن 2/79±57/50 و گروه آماتور سن 1/80±20/78، قد 6/69±165/00، وزن 5/50±55/50). از دستگاه الكتروميوگرافي (Electromyography; EMG) (۱۶ كاناله، با قابليت بي سيم، ساخت شركت MYON  كشور سوئيس) براي ثبت فعاليت الكتريكي عضلات ساقي قدامي، نازك نئي بلند، دوقلوي داخلي، دوقلوي خارجيل، پهن داخلي و پهن خارجي استفاده شد. آزمودني هاي دو گروه، حركت لانج را اجرا كرده و مقادير ميانگين مربع ريشه فعاليت عضلات در بازه زماني 100 ميلي ثانيه قبل از برخورد اوليه و 100 تا 200 ميلي ثانيه بعد از برخورد اوليه پا به صفحه ي نيرو محاسبه شد. تحليل داده ها با آزمون آماري t مستقل و من ويتني با سطح معناداري 0/05 انجام شد. يافته ها: در قبل از برخورد اوليه، فعاليت الكتريكي عضله ساقي قدامي  (0/006=p) در گروه آماتور و در فاز بعد از برخورد اوليه و فعاليت الكتريكي عضله نازك نئي بلند (0/002=p) در افراد آماتور نسبت به گروه حرفه اي به طور معني داري كمتر بود. در فعاليت ساير عضلات تفاوت معني داري مشاهده نشد (0/005 p). نتيجه گيري: با كاهش فعاليت عضله تيبياليس آنتريور در فاز قبل از برخورد اوليه و كاهش فعاليت عضله پرونئوس لونگوس در فاز بعد از برخورد اوليه بازيكنان آماتور، مي توان بيان داشت كه گروه آماتور بيشتر در معرض آسيب پيچ خوردگي مچ پا هستند و طراحي تمرينات پشگيرانه براي آن ها ضرورت دارد.