مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - "شالو و منگشت" منطقه‌اي حفاظت شده در دل درياچه سد كارون

چكيده فارسي :

منطقه حفاظت‌شده شالو و منگشت با وسعتي معادل 12553 هكتار واقع در ناحيه ايران- توراني (بخش زاگرسي)، در شمال شهرستان ايذه، بخش دهدز و در موقعيت جغرافيايي 50 درجه و 15 دقيقه تا 50 درجه و 40 دقيقه طول شرقي و 31 درجه 35 دقيقه تا 31 درجه و 45 دقيقه عرض شمالي است. تاكنون قريب به 300 گونه متعلق به 50 تيره از اين منطقه جمع‌آوري و شناسايي شده‌است. پوشش جنگلي منطقه با غالبيت گونه بلوط ايراني (Quercus brantii Lindl.) به همراه گونه‌هاي زالزالك (Crataegus aronia (L.) Bosc.) ex DC.)، بنه Pistacia atlantica Desf.. ، كيكم (Acer monspessulanum L. subsp.cinerascens (Boiss.) Yaltirik)، شيرخشت (Cotoneaster nummularius Fisch. & Mey.) سيماي عمومي منطقه را تشكيل مي‌دهد. اين منطقه بستر تعداد 9 گونه انحصاري (اندميك) ايران است. بهره‌برداري بي‌رويه از منابع طبيعي بخصوص شدت چراي دام و تغيير كاربري اراضي، شكار و صيد جانوران بومي بويژه پرندگان، توسعه باغ ها و زمين‌هاي كشاورزي، ساخت و ساز ويلا و منازل مسكوني، در حاشيه منطقه مي‌تواند در بلندمدت عامل تهديدي جدي براي اين ناحيه شود. منطقه حفاظت شده شالو و منگشت بستر رويش گونه‌هاي دارويي و خوراكي متعددي است. متاسفانه جمعيت بعضي از اين گياهان مانند چويل، جاشير، كلوس (در كوه قارون)، مورد معطر، آويشن و برخي گونه‌هاي پيازي به‌دليل برداشت محلي، به‌شدت درحال كاهش است.