فراواني سالمندآزاري و الگوي جنسيتي آن در جمعيت سالمند ساكن در مناطق شهري تبريز

اهداف: سوءرفتار با سالمندان پديده‌اي است كه با افزايش سريع تعداد سالمندان، بيشتر آشكار شده است، اما در مورد ميزان شيوع سالمند‌آزاري و الگوي جنسيتي آن در ميان جمعيت سالمند شواهد كافي وجود ندارد؛ بنابراين اين مطالعه با هدف بررسي شيوع سالمندآزاري و الگوهاي مرتبط و بر اساس تفاوت‌هاي جنسيتي در جمعيت سالمند انجام شد.مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي در سال 1397 روي 414 نفر از سالمندان 60 سال و بالاتر شهر تبريز و در مجتمع‌ها و مراكز سلامت شهر تبريز از طريق نمونه‌گيري تصادفي انجام شد. ابزارهاي مورد استفاده براي گرد‌آوري اطلاعات شامل پرسش‌نامه مشخصات جمعيت‌شناختي و نيز پرسش‌نامه استاندارد بررسي سوءرفتار در خانواده نسبت به سالمندان ايراني بود كه در مراكز سلامت و از طريق مصاحبه با سالمند تكميل و داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تجزيه و تحليل شد.يافته ها: از سالمندان مورد مطالعه، 52/56 درصد مورد سوء‌رفتار قرار گرفته بودند. غفلت عاطفي با شيوع 26/6 درصد شايع‌ترين نوع سوء‌رفتار بود. سوء‌رفتار مالي با 17/6 درصد در مرتبه دوم قرار داشت. سوء‌رفتار جسمي كمترين ميزان را به خود اختصاص داد. نتايج نشان داد كه به جز سوء‌رفتار مالي، در ساير خرده‌مقياس‌ها زنان سالمند نسبت به مردان بيشتر آزار ديده‌‌اند. از سالمنداني كه مورد سوء‌رفتار قرار گرفته بودند، فقط 31/7 درصد آن را سالمندآزاري تلقي مي‌كردند. نتيجه گيري: در جامعه مورد مطالعه سالمندان بيشتر سوء‌رفتار مالي و غفلت را تجربه كرده بودند و اين در حالي است كه درك سالمندان از بسياري از مصاديق سالمندآزاري‌هاي مواجه‌شده، رفتار طبيعي اعضاي خانواده است و زنان سالمند بيشتر مورد سوء‌رفتار قرار مي‌گيرند. براي جلوگيري از سوء‌استفاده سالمندان و آشنايي با موارد سوء‌استفاده از بزرگان به عنوان يك حق براي بزرگسالان، توجه بيشتري لازم است.