نظام محله در اصفهان عصر صفوي

فاقد عنوان لاتين

نگاهي به مطالعات حوزه شهرشناسي تاريخي ايران عصر صفوي، نشان مي دهد كه موضوعات مهمي نظير نظام محله- به عنوان هسته اصلي مناسبات شهرنشيني- به گونه اي همه جانبه، مورد بررسي قرار نگرفته است. در بدايت امر، چنين به نظر مي رسد كه محله هاي شهرهايي مانند اصفهان، فاقد نظام و الگوي مشخصي بوده اند. با اين حال، مطالعه دقيق تر منابع اين دوره، نظري خلاف ديدگاه اوليه را مي نماياند. پژوهش حاضر به دنبال آن است كه با رويكردي تاريخي و با توصيف و تحليل منابع اصلي اين دوره، الگوها و ويژگي هاي محله هاي اصفهان عصر صفوي را بازنمايي كند. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه محله هاي اصفهان داراي هويت و نظام فرهنگي، اجتماعي، اداري و كالبدي ويژه خود بوده اند كه با زمينه هاي مذهبي، قومي و شغلي- طبقه اي افراد محله، منطبق بوده است. در تحليل جامعه شناختي جوامع پيشاصنعتي، بر تضادها و مرزبندي هاي اجتماعي(مذهبي، قومي و طبقه اي) ميان افراد محله هاي مختلف تاكيد بيشتري مي شود. مطالعه نظام محله اي اصفهان اين دوره، الگوهايي را نشان مي دهد كه با ويژگي هاي اخير جوامع پيشامدرن سازگاري دارد؛ و منافع طبقه اي و اجتماعي شهرنشينان را كمتر مورد توجه قرار مي دهد. بااين وجود، نظام مديريتي محله هاي اين شهر از نوعي خودمديريتي برخوردار بود، كه در برآوردن نيازهاي اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و اداري افراد محل، كارايي داشته است.

فاقد چكيده لاتين