بررسي عوامل موثر در زيست پذيري بافت هاي فرسوده شهر ايلام (مطالعه موردي: محله بانبرز)

فاقد عنوان لاتين

عوامل زيادي در زيست پذيري و تشديد زيستپذيري نقش ايفا ميكنند كه هر عامل به نحوي در تصميمات و انگيزش افراد و جامعه جهت سكونت و اقامت تاثيرگذار است. وجود اين عوامل موجب رونق زيستي و نبودشان موجب ركود زيستي در يك مجموعه ميگردد. از اين رو، اين پژوهش با هدف بررسي عوامل موثر در زيستپذيري بافتهاي فرسوده به صورت توصيفي – تحليلي انجام شده است. جامعه آماري پژوهش را ساكنان محله بانبرز شهر ايلام تشكيل ميدهد كه تعداد 376 نفر از آنها با استفاده از فرمول كوكران به شيوه تصادفي خوشهاي انتخاب شد. پرسشنامه پژوهش محققساخته است كه روايي آن توسط متخصصان تاييد و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ به ميزان 0/968 تاييد شد. تجزيه و تحليل داده ها از طريق آزمونهاي تحليل عاملي تاييدي و t تك نمونه اي در نرم افزار SPSS انجام شد. نتايج نشان داد كه مولفه هاي اجتماعي از طريق عاملهاي مشاركت ساكنان و امنيت اجتماعي اقتصادي از طريق عاملهاي دسترسي مناسب به خدمات عمومي و امكانات شهري، تمايل بخش خصوصي به سرمايه گذاري در بافت، وجود استانداردهاي زندگي (كالبدي) از طريق عامل هاي كيفيت و قدمت ابنيه ميزان فرسودگي مصالح و بنا، وجود عناصر هويت بخش و شاخص بصري، مساحت مناسب و كافي مسكن، سازگاري ابعاد معابر بافت و تراكم طبقات، مديريتي از طريق عاملهاي مديريت يكپارچه در بين نهادها، ايجاد تسهيلات مالي براي ساكنان بافت، ميزان حمايت از سرمايه گذاران در بافت و زيست محيطي به عنوان عاملهاي موثر بر زيست پذيري در محله بانبرز شناسايي شدند. همچنين از نظر ساكنان، وضعيت زيستپذيري محله بانبرز نامناسب است (2/055= m) كه وضعيت زيست پذيري اقتصادي محله از ساير مولفه ها ضعيف تر است (1/925= m.)

فاقد چكيده لاتين