بررسي تطبيقي ميزان و ابعاد فرسودگي در بافت هاي نيازمند بازآفريني شهر كاشان

فاقد عنوان لاتين

شاخص‌هاي شناسايي بافت هاي فرسوده و تعيين ميزان و ابعاد فرسودگي انواع بافت هاي شهري در راستاي ساماندهي بافت هاي نيازمند بازآفريني از اهميت ويژه اي برخوردار است. مقاله حاضر در اين راستا درصدد بررسي تطبيقي ميزان و ابعاد فرسودگي در بافت هاي نيازمند بازآفريني شهر كاشان است. روش پژوهش به لحاظ هدف از نوع كاربردي و به لحاظ ماهيت از نوع توصيفي-تحليلي است. در اين پژوهش با مطالعه پيشينه و ادبيات موضوع، شاخص هاي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، خدماتي، كالبدي و زيست محيطي استخراج و از ابعاد عيني و ذهني مورد بررسي قرار گرفتند. در بعد عيني از آمارهاي مراكز مسيول و در بعد ذهني از روش پرسشگري استفاده شد. در اين خصوص داده هاي پرسشنامه‌ها با به كارگيري روش تصادفي طبقه اي جمع آوري و طبقه بندي شد و داده‌هاي عيني نيز با استفاده از تكنيك تاپسيس و روش وزن دهي آنتروپي تجزيه و تحليل شده است. نتايج بررسي‌ها نشان داد كه در شهر كاشان چهارگونه بافت نيازمند بازآفريني شامل تاريخي، نابسامان مياني، محدوده هاي با پيشينه روستايي و سكونتگاه غيررسمي وجود دارد. بر اين اساس از هر گونه‌ها يك محله انتخاب و مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. نتايج كلي بررسي ها حاكي از آن است كه محدوده هاي با پيشينه روستايي از بيشترين ميزان فرسودگي و بافت نابسامان مياني از كمترين ميزان فرسودگي برخوردار هستند. در اين راستا سكونتگاه غيررسمي و بافت تاريخي از نظر شدت فرسودگي در رتبه دوم و سوم قرار دارند. نتايج تحليل رگرسيون حاكي از آن است كه بعد خدماتي با ضريب بتا 0/72 نسبت به ساير ابعاد تاثير بيشتري در ميزان فرسودگي دارد. همچنين نتايج آزمون همبستگي پيرسون نشان از رابطه معني دار ميان ابعاد فرسودگي دارد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه بازآفريني بافت‌هاي فرسوده نيازمند نگاه همه جانبه در تمامي ابعاد كالبدي، اجتماعي، اقتصادي و محيطي است.

فاقد چكيده لاتين