شناسايي و بررسي ابعاد فردي و اجتماعي افزايش كيفيت زندگي سالمندي بر اساس آيات و روايات

سابقه و هدف: امروزه با توجه به افزايش شاخص طول عمر و اميد به زندگي، مسـئلۀ مهم‌تري با عنوان چگونگي گذران عمر و به‌عبارتي كيفيت زندگي مطرح شده كه پرداختن به اين موضوع ذهن صاحب‌نظران و محققان را در امور سالمندي به خود جلب نموده اسـت. ازاين‌رو، هدف از اين مطالعه بررسي مفهوم كيفيت زندگي سالمندي بود. روش كار: اين پژوهش از نوع كيفي است. در ابتدا با روش فراتركيب به بررسي و تحليل منابع مرتبط با كيفيت زندگي سالمندي پرداخته شد و سپس با استفاده از فن الگوسازي ساختاريتفسيري به مرحلۀ اجرا درآمد. به‌منظور خوشه‌بندي ابعاد كيفيت زندگي سالمندي از روش ميك‌‌مك استفاده شد. در اين پژوهش همۀ موارد اخلاقي رعايت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان مي‌دهد كه خبرگان پنج بُعد را شناسايي كردند و درنهايت ابعاد شناسايي‌شده در پنج سطح طبقه‌بندي شد. در بالاترين سطح (سطح اول) تعاملات اجتماعي قرار گرفت كه كمترين نفوذ را به عوامل ديگر دارد و در پايين‌ترين سطح (سطح پنجم) عوامل فرديدروني قرار گرفت كه همانند سنگ زيربنايي الگو عمل مي‌كند. بنابراين، افزايش كيفيت زندگي سالمندي از اين متغيّر شروع شده است و به متغيّرهاي ديگر سرايت مي‌كند. نتايج تحليل ميك‌مك نيز نشان مي‌دهد كه عوامل فرديدروني بيشترين نفوذ و تعاملات اجتماعي بيشترين وابستگي را داشت. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر مي‌توان چنين استنباط كرد كه عوامل فرديدروني و تجارب خانوادگي كيفيت زندگي سالمندان را تحت تأثير قرار مي‌دهد و مي‌تواند درنهايت با اثر عوامل محيطي موجب افزايش سلامت سالمندان گردد. شناسايي و ارتقاي دقيق هر يك از اين ابعاد نيز مي‌تواند به افزايش كيفيت زندگي سالمندي منجر شود.