عنوان مقاله :
مفهومشناسي واژه «يؤوس» و «قنوط» در آيه 49 فصلت و ارائه معناي مناسب با بافت آيه
پديد آورندگان :
جلالي ، مهدي دانشگاه فردوسي مشهد. - گروه قرآن و حديث , نصيري وطن ، جواد دانشگاه فردوسي مشهد.
كليدواژه :
تفسير ادبي , واژگان مترادفنما , يؤوس , قنوط.
چكيده فارسي :
واژههاي »يؤوس « و »قنوط « ازجمله واژگاني هستند كه همزمان در يك آيه استعمال شده و بيشتر مترجمان آن را مترادف دانستهاند. اصل واژه »يؤوس « از »أيس « بهمعناي وجودداشتن و يافتن است و ارتباط آن با نااميدي در جهت منفي و تقابلي با اصل، در اين است كه شخص نااميد تصور ميكند كه مطلوب وجود ندارد و نميتوان آن را يافت. واژه »قَنوط « از »قنط « در اصل بهمعناي بريدن و قطعكردن است و در قرآن در معاني نااميدي، آشكارشدن نااميدي در چهره، حزن و منع آمده است. در آيه 49 فصلت بهمعناي مانعشدن است و دليل انتخاب اين معنا، اقوال لغويان متقدم و نيز عطف آن دو بهوسيله واو عاطفه است. بر اين پايه معناي آيه اين است كه انسان از دعاي خير خسته نميشود و اگر به او شر رسد، نااميد ميگردد و به سبب آن مانع از دعاكردن ميشود. در بين مترجمان، دهلوي و بهبودي ترجمه نسبتاً مناسبي را ارائه دادهاند. آنها قنوط را بهمعناي قطع طمع دانستهاند. بهنظر ميرسد ترجمههاي چون »نااميد است، بهشدت نااميد است و ... « در برگردان كلام خدا نارساست؛ زيرا خداوند دو خبر در كلام آورده است و مترجم نيز بايد دو خبر به مخاطب برساند.
عنوان نشريه :
مطالعات تفسيري
عنوان نشريه :
مطالعات تفسيري