سنجش و ارزيابي كيفيت پياده راه هاي شهري از منظر شهر خلاق، مورد مطالعاتي: پياده راه مركزي كلان شهر رشت

در سال‌هاي اخير، برنامه‌ريزان و طراحان شهري با بهره‌گيري از خلاقيت‌ها و جذابيت‌هاي فرهنگي و اجتماعي در فضاهاي شهري، به‌عنوان فرصتي در جهت ايجاد محيطي توام با رفاه و تجديدنظر در سرزندگي و فرصتي براي حضور طبقه خلاق در فضاهاي شهري پرداخته‌اند. اين مقاله، با هدف بررسي كيفيت‌هاي مطلوب محيط شهري در نتيجه رويكرد پياده‌مداري به ارزيابي و سنجش شهر خلاق در پياده‌راه فرهنگي شهر رشت در ايران پرداخته است. بنابراين به لحاظ روش‌شناختي بعد از تبيين ماهيت شهر خلاق و همچنين بررسي ديدگاه انديشمندان در ارتباط با كيفيت‌هاي محيطي، مدل مفهومي فضاي شهري خلاق تدوين شده است. سپس از طريق پرسش‌نامه و تحليل از طريق نرم‌افزار Spss و مدل رگرسيون، پيرسون و فريدمن شاخص‌ها و معيارهاي فضاي شهري خلاق مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتيجه حاصل از تحليل‌هاي انجام شده بر پنج مؤلفه كالبدي، عملكردي، اجتماعي، ادراكي و زيست‌محيطي در ارتباط با فضاي شهري خلاق نشان مي‌دهد كه مؤلفه‌هاي اجتماعي، محيط‌زيست فعال و عملكردي از سطح معناداري بيش‌تري نسبت به مؤلفه‌هاي ديگر برخوردارند، لذا با ارائه راهكارهايي نظير: توجه به اقتصاد خلاق، دارايي‌هاي فرهنگي، انعطاف‌پذيري فضايي، مكان‌سازي شهري، توجه به نيروها و دانش‌هاي بومي و محلي، ارتقا اقتصاد بومي و غيره، محيط شهري خلاق دست يافت. در نهايت پيشنهاداتي نيز مبتني بر تحليل‌ها و شواهد تجربي در راستاي ارتقاء كيفيت فضاهاي شهري به منظور تحقق شهر خلاق ارائه شده است.