مقايسه سبك‌شناختي مراثي احمدبگ كوماسي و مولوي كرد در سوگ همسرانشان

مرثيه و شعر اندوه همواره يكي از رايج‌ترين انواع ادبي و شعري بوده است. مرثيه ممكن است در انواع قالب‌ها سروده شود. در ادب فارسي و عربي قالب غالب مرثيه، قصيده است. در ادب كردي مرثيه‌سرايان بيشتر از قالب مثنوي بهره جسته‌اند. احمد بگ كوماسي و مولوي كرد دو شاعر بزرگ ادب كردي به شمار مي‌آيند كه پيوند عميق فكري و عاطفي به يكديگر داشته از نظر سبك شعري و انديشه اجتماعي ارتباط در ميان اين شاعر قابل توجه است. از جمله اشتراكات احمد بگ و مولوي در مرثيه‌هايي است كه اين دو شاعر در سوگ همسرانشان سروده‌اند. در پژوهش حاضر بر‌آنيم با بررسي كاركردهاي بلاغي، موسيقايي، زباني و فكري سوگ‌سروده‌هاي دو شاعر بر اساس سبك‌شناسي سه سطحي سنتي نقاط اشتراك و تفاوت‌هاي موجود در سبك دو شاعر را در سطوح متفاوت بررسي كرده نشان دهيم اولاً پيوند فكري و زباني ميان احمد بگ و مولوي در مرثيه‌ها قابل واكاوي است، ثانياً هر دو شاعر از منظر ادبي و بلاغي از تكلف و تصنع دوري جسته به اقتضاي نوع شعر كه مرثيه است زبان بيان ساده و بي‌تكلف است، ثالثاً برخلاف ادب عربي و فارسي، قالب مرثيه در ادب كرد غالبا مثنوي و فاقد وزن عروضي و با وزن هجايي است كه هر مصراع شامل ده هجا است، رابعاً به فراخور كاركرد شعري، مرثيه‌هاي دو شاعر از زيباترين و تأثيرگذارترين اشعار اين شاعران به شمار آمده شكوه از روزگار و بيان نيكي‌هاي شخص مرده از مضامين اصلي مرثيه‌هاي اين دو شاعر است. خامساً برخلاف مراثي برخي اقوام ايراني در مرثيه اين دو شاعر زنان نيز حضور دارند كه در نوع خود قابل توجه است.