سير تاريخي و انواع ترجمه‌هاي قرآن كريم به زبان‌هاي فارسي و كردي

با ظهور اسلام و گسترش آن در ميان ملت‌هاي غير عرب، ايرانيان با آغوش باز آن را پذيرفتند و در جهت اعتلاي آن از هيچ كوششي فروگذار نبودند. در اين راستا، مترجمان و مفسران قوم فارس و كُرد به علوم قرآني اهتمام ورزيده و تلاش نمودند از طريق ترجمه و تفسير، فهم اين كتاب را براي ملت خود، ممكن سازند. اگرچه ترجمه‌هاي فارسي از نظر زماني، بر ترجمه‌هاي كردي پيشي جسته‌اند، اما با تلاش مترجمان بزرگ كرد، اين فاصله تا حدودي جبران شده تا جايي كه امروز بيش از 50 اثر گران‌سنگ در حوزه ترجمه، ترجمه تفسيري و تفسير، به زبان كردي چاپ و منتشر شده است. در اين جستار، تلاش‌مي‌شود تا به شيوه توصيفيتحليلي و با رويكردي انتقادي، ترجمه‌هاي فارسي و كردي در گذر تاريخ بررسي شود و سير تكاملي آنها مورد كنكاش قرار داده شود. همچنين از اين رهگذر، سعي مي‌گردد كه انواع اين ترجمه‌ها بررسي و بر اساس اصول و روش‌هاي ترجمه، به ويژگي‌هاي آنها اشاره شود. نتايج نشان مي‌دهد كه قدمت ترجمه‌هاي فارسي به قرن سوم هجري مي‌رسد در حالي كهن‌ترين ترجمه كردي كه به دست ما رسيده است، به حدود يك قرن پيش باز مي‌گردد. در ميان لهجه‌هاي كردي، بيشتر از لهجه سوراني در ترجمه قرآن بهره گرفته شده است. شيوه ترجمه‌هاي كردي و فارسي بيشتر شامل، ترجمه لفظ به لفظ و وفادار، ترجمه محتوايي، ترجمه آزاد، ترجمه تفسيري و ترجمه ادبي است.