تعيين پيشران هاي كليدي موثر بر زيست پذيري شهري با رويكرد آينده پژوهي (مطالعه موردي: شهر كاشان)

در سالهاي اخير در كنار توجه ويژه به ديدگاه‌هاي مرتبط با توسعه پايدار و پايداري شهري، نگرش بهبود كيفيت زندگي كه از ملزومات زيست‌پذيري شهرهاست، جايگاه خود را در ادبيات برنامه‌ريزي شهري باز كرده است. هدف مقاله حاضر جستجوي پيشرانهاي اصلي تأثيرگذار بر زيست‌پذيري شهري است. اين مقاله يكي از مستعدترين شهرهاي مركزي كشور يعني شهر كاشان را به عنوان محدوده پژوهش انتخاب نموده است. روش اين تحقيق از نوع تحقيقات توصيفي تحليلي و گردآوري اطلاعات آن به صورت «اسنادي و ميداني» است كه از پرسشنامه محقق ساخته در آن استفاده شد و رويكرد آن مبتني بر آينده‌پژوهي و افق آن سال 1415 است. جامعه آماري 15 نفر از خبرگان و متخصصان شهري بوده‌اند. به منظور سنجش و تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزارهاي آينده پژوهي شامل ميك‌مك و سناريو ويزارد استفاده شده است. نتايج اين تحقيق بيانگر آن است كه 5 سناريوي با تركيب‌هاي متفاوتي از سه وضعيت، مطلوب، ايستا و بحراني كه احتمال وقوع در زيست‌پذيري شهر كاشان را دارند كه 51.1 درصد وضعيت بحراني، 17.8 درصد در حالت ايستا و 31.1 درصد وضعيت مطلوب صفحه سناريو را به خود اختصاص داده است و احتمال وقوع رخدادهاي منفي (بحراني) بيشتر از رخدادهاي مثبت (مطلوب) مي‌باشد.