بررسي اثر پارامترهاي زلزله نزديك گسل بر پاسخ پل‌هاي رمپي داراي قوس افقي

جهت طراحي سيستم‌هاي حمل‌ونقل ايمن، شناخت كامل از رفتار پيچيده پل‌ها تحت زمين‌لرزه امري اجتناب‌ناپذير است. زمين‌لرزه‌هاي گذشته نشان دادند كه پل‌هاي داراي قوس افقي به دليل نامنظمي هندسي بسيار متأثر از زمين‌لرزه‌ها، به‌ويژه در حوزه نزديك گسل مي‌باشند. تحقيقات پيشين نشان دادند كه سه پارامتر بزرگا، PGV و Tp تأثيرگذارترين پارامترهاي زلزله نزديك گسل مي‌باشند. در اين تحقيق با ساخت يك مدل نرم‌افزاري صحت‌سنجي شده به‌وسيله آزمون ميداني و با بررسي دو پل داراي قوس افقي تلاش شد تأثير پارامترهاي زلزله نزديك گسل بر پاسخ اين نوع از پل‌ها به دست آيد. جهت تحليل تاريخچه زماني سه دسته ركورد نزديك گسل بدست آمد كه در هر يك از آن‌ها دو پارامتر از بزرگا، PGV و Tp تقريباً ثابت باقي‌ماند تا تأثير پارامتر سوم را بتوان در نتايج مشاهده نمود. نتايج نشان داد كه تغيير پارامتر PGV بيشترين تأثير را بر پاسخ اين نوع از پل‌ها خواهد داشت. با افزايش طول پل و به عبارت ديگر دوره تناوب پل، تأثير پارامتر Tp بر پاسخ بدست آمده افزايش مي‌يابد. چنانچه تفاوت حداكثر تغيير مكان ابتدا و انتهاي عرشه به عنوان معياري جهت ارزيابي پتانسيل دوران عرشه درنظر گرفته شود، افزايش طول پل و قرارگيري در حوزه نزديك گسل مي‌توانند سبب افزايش پاسخ دوران عرشه به ترتيب تا 2.37 و 2.47 برابر شوند.