بررسي مكتوبات منسوب به اصحاب امام علي(ع)

A Study of the Writings Attributed to the Companions of Imam ʿAli (a

دانش هايي كه از طريق اصحاب حضرت علي7 به طبقات بعدي منتقل شده، سرمايه ارزشمند اسلامي است. در اين پژوهش اصل وجود نگاشته هاي اصحاب امام علي، شكل، كيفيت، حدود و محتواي آنها و نيز نوع كاربرد و سودمندي آنها براي عصر حاضر بررسي شده است. نيز تبيين شده كه «مصحف فاطمه» مجموعه اي نوشتاري به نگارش حضرت علي است كه به عنوان يكي از ميراث هاي امامت و بدون نشر عام بوده است. همچنين «كتاب ميثم تمار» به فرض وجود، استنساخي از «كتاب علي» يا مجموعه نوشتاري از روايات بوده است و اثري از حارث بن عبدالله اعور به دست ما نرسيده است. «مقتل الحسين» اصبغ بن نباته شفاهي بوده و كتاب ربيعه بن سميع نوشتاري در كيفيت جمع آوري ماليات بوده و منسوب به امام علي است و نسبت آن به ربيعه درست نيست. وجود كتاب «تسميه من شهد مع اميرالمومنين في حروبه» ثابت نيست، احتمال دارد نقلي شفاهي بوده كه بعدها به صورت نوشتار درآمده است.

The teachings that were passed down from the companions of Imam ʿAlī (a) to the later generations make up a part of a valuable Islamic heritage. In this research, we have studied the actual existence of works composed by the companions of Imam ʿAlī (a) as well as the form, quality, limits, content and the type of applicability and benefit they hold for our present age. We have also explained that Muṣḥaf Fāṭimah (a) is a compilation of works that were penned by Imam ʿAlī (a) and left as part of the legacy of the Imāmah which was not made available to the public. Similarly, Kitāb Mītham al-Tammār, assuming it existed, was a copy of Kitāb ʿAlī (a) or a compilation of narrations whereas no work from Ḥārith ibn ʿAbdillāh al-Aʿwar has reached us. Aṣbagh ibn Nubātah’s Maqtal al-Ḥusayn (a) was orally transmitted whereas Rabīʿah ibn Sumayʿ’s work which was on the process of collecting taxes is [to be] attributed to Imam ʿAlī (a) and its attribution to Rabīʿah is incorrect. The existence of the [early] work titled:Tasmiyatu man Shahida maʿa Amīr al-Muʾminīn fī Ḥurūbihi is not established. It is possible that it was an orally transmitted work which was only written down much later.