اثر دور آبياري بر خصوصيات مورفولوژيك، اجزاي عملكرد و روغن دانه گياه گل مغربي در شرايط مزرعه

تغيير اقليم و فعاليت‏‌هاي مديريتي نامناسب بر منابع محدود آب شيرين فشار وارد كرده است. كمبود آب به تخصيص بهتر آبياري منجر شده و انتظار مي‏رود باتوجه‏به شرايط محيطي و مرحله رشدي گياه برنامه‌‏‏ريزي تخصيص آب به گياه انجام شود. به منظور بررسي تأثير دور آبياري بر خصوصيات ظاهري، اجزاي عملكرد، عملكرد و درصد روغن گياه گل مغربي آزمايشي به‏‌صورت طرح بلوك‌‏هاي كامل تصادفي در پنج تكرار در مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي خراسان رضوي در سال 1398 در سه تيمار با دور آبياري 7، 10 و 14 روز انجام شد. نتايج نشان داد، بيشترين مقدار تاج پوشش (2833 سانتي‏متر مربع در بوته)، وزن خشك اندام هوايي (98 گرم در بوته) و در صفات اجزاي عملكرد، بيشترين تعداد كپسول در بوته (427)، وزن دانه در بوته (5.33 گرم)، عملكرد دانه در هكتار (1921 كيلوگرم)، درصد روغن (0.73 درصد) و عملكرد روغن در هكتار (275 كيلوگرم) از اعمال تيمار آبياري ده روز حاصل شد. در تغيير دور آبياري از 7 روز به 10 روز افزايش و افزايش دور آبياري از 10 روز به 14 روز كاهش تمامي صفات مورفولوژيكي و اجزاي عملكرد اندازه‏‌گيري شده را به همراه داشت. در بسترهاي كشت حاوي خاك بافت ريز به دليل افزايش سطح جانبي ذرات تشكيل دهنده خاك به واحد وزن آنها سبب بهبود شرايط رشدي مساعدتري در آبياري ده روز نسبت به آبياري 7 روز شده است. بنابراين در شرايط آب و هوايي مشهد استفاده از دور آبياري 10 روز بهره‏وري آب در گياه گل مغربي افزايش خواهد يافت.