بهينه‌سازي ساختار سيماي سرزمين با رويكرد تجزيه تحليل شبكه اكولوژيك و تئوري گراف

تخريب شديد اراضي طبيعي در استان‌هاي شمالي منجر به خسارات زيادي به سيستم‌هاي اكولوژيكي اين مناطق گشته است. اين در حالي است كه پيوستگي لكه‌هاي سبز و زيستگاه‌هاي گونه‌هاي جانوري يكي از مهم‌ترين ويژگـي آن‌هاست كـه حركـت جـانوران و انتقـال ژن‌ها را در بـين زيستگاه‌ها ميسر مي‌سازد. با به‌كارگيري اصول اكولوژي سيماي سرزمين، مفـاهيم موجـود در تئوري گراف و شبكه اكولوژيك مي‌توان به شـبيه‌سـازي و تجزيـه و تحليـل شبكه‌هاي اكولوژيكي و زيستگاهي پرداخت و طرح مناسبي را براي بهبود ساختار، عملكرد و حفـظ تنـوع زيسـتي ارائـه كـرد. چارچوب ساخت و بهبود ساختار شبكه اكولوژيكي در اين مطالعه مبتني بر مدل تجزيه ‌و تحليل الگوي فضايي مورفولوژيكي، تئوري گراف (به‌وسيله نرم‌افزار Conefor 2.6) و تجزيه ‌وتحليل مسير با كمترين هزينه توأم با در نظر گرفتن مقدار مقاومت و آستانه فاصله براي گونه قرقاول (Phasianus colchicus) است. در اين شبكه اكولوژيك ميزان محدود كريدورهاي طبيعي در كنار تعداد زياد هسته‌ها، نشان‌دهنده نياز اين شبكه به تدبير كريدورهايي از سوي متخصصين است. به علاوه ميزان كم منافذ درون هسته‌ها مؤيد وضعيت مطلوب شبكه از حيث پيوستگي دروني هسته‌ها مي‌باشد. لذا در اين پژوهش، يك الگوي شناسايي و برنامه‌ريزي تبيين مي‌گردد كه قطعاً در مدل‌سازي سيماي‌سرزمين و برنامه‌ريزي فضايي شبكه‌هاي اكولوژيك كمك‌كننده خواهد بود.