مدل سازي و بهينه سازي آزمايش هاي پروفايل پاسخ با استفاده از مدل هاي خطي تعميم يافته

طراحي آزمايش ها ابزار مهمي براي بهبود كيفيت محصول يا فرايند است. هدف كلي از يك آزمايش طراحي شده، دسترسي به مقدار بهينه داده هاي مشاهده شده خروجي از طريق ايجاد تغيير در عامل هاي ورودي به يك سيستم است. در اغلب آزمايش هاي صنعتي يك متغير پاسخ متوالي در فضاي داده ها مشاهده مي شود. ساختار همبستگي پروفايل خروجي ممكن است منجر به براوردهاي گمراه كننده در ضرايب رگرسيوني شود. در اين مقاله، يك روش كيفي براي مدل سازي و بهينه سازي آزمايش هاي پروفايل پاسخ با استفاده از مدل هاي خطي تعميم يافته پيشنهاد مي شود. در مرحله اول به عنوان يك مطالعه طولي در آزمايش پروفايل پاسخ، مدل خطي تعميم يافته به منظور مدل سازي و در مرحله دوم، تنظيم بهينه عامل هاي كنترل كه منجر به قرار گيري هم زمان پاسخهاي چندگانه در مقادير اسمي مي شود، با استفاده از روش تابع مطلوبيت تعيين مي شود. كارايي روش پيشنهادي بر روي يك مثال از ادبيات موضوع، نشاند دهنده پيشرفت در تحليل آزمايش هاي پروفايل پاسخ است.