پرسش‌گري چيست؟ راهي به «مسئـله‌شناسيِ» ميشل مه‌يـر

What is Questioning? A Way to Michel Meyer’s Problematology

«تاريخِ فلسفه تاريخِ سركوبِ پرسش‌ است». اين ناسازه‌اي است كه كتاب پرسش‌گري چيست؟ همچون بسياري از ديگر آثار ميشل مه‌يـر به افشاي آن كمر مي‌بندد. اگر پرسش‌گري در ذات فلسفه ثبت باشد، به موجب كدام فرآيندهاي ذهني و كدام تنگنـاهاي معرفت‌شناختي، برترين فيلسوفانِ تاريخ سازه‌هاي فلسفي خود را بر سركوب پرسش بنا كرده‌انـد؟ در اثر جديد مه‌يـر اين پرسش انتقادي به طور خاص بنـيان‌هـاي فكريِ افلاطـون، ارسطـو، دكـارت و هايدگـر را نشانه مي‌رود. هدفِ آن سنـجـش نوعي انحـراف فلسفي يا نـوعي اختـلال «مسئـله‌شناختي» است كه پرسش بنيادين (پرسش از خودِ پرسش) را به سود يك پيش‌فرض، يك قضيـه يا يك اصل مسلّم، از روندِ تفـكـرِ فلسفي بيرون مي‌راند.

“History of philosophy is the history of suppression of the question.” This is the paradox that Michel Meyer denounces in the book What Is Questionig?, like so many others of his works. If questioning lies in the nature of philosophy, then according to which mental processes and epistemological difficulties the best philosophers of the history have built their philosophical structures on the suppression of the question? Meyer’s new book, What Is Qustioning, aims at this critical question, in particular, the intellectual foundations of Plato, Aristotle, Descartes, and Heidegger. Its aim is to measure a kind of philosophical deviation or a kind of “problematological” disorder that throws out the fundamental question (question from the question itself) of the philosophical thinking process, for the benefit of a presumption, a proposition, or an “apodictical” principle.