اثربخشي درمان تلفيقي فراهيجاني بر كاهش حساسيت اضطرابي و اجتناب تجربه‌اي در زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان

مقدمه: افسردگي پس از زايمان در كاهش دلبستگي مادر و روابط خانوادگي تأثير دارد و مي‌تواند تهديدي براي امنيت و بهزيستي مادر، نوزاد و ساير فرزندان باشد.هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان اثربخشي درمان تلفيقي فراهيجاني بر حساسيت اضطرابي و اجتناب تجربه‌اي در زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان انجام گرفت.روش: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه آزمايشي و به شيوه پيش‌آزمون پس‌آزمون دو گروهي بود. جامعه آماري پژوهش كليه زنان مراجعه كننده به مركز سلامت گلستان شهر اردبيل در سال‌هاي ۹۸-۱۳۹۷ بودند. روش نمونه‌گيري در دسترس بود. با استفاده از مقياس افسردگي پس از زايمان ادينبورگ ۴۰ نفر (۲۰ نفر گروه آزمايش و ۲۰ نفر گروه گواه) انتخاب شدند. سپس براي گروه آزمايشي، پروتكل درمان تلفيقي فراهيجاني در طول ۱۲ جلسه اجرا و نتايج براساس مقياس‌هاي اجتناب تجربه‌اي و حساسيت اضطرابي به روش آماري كوواريانس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ تحليل شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد ميانگين نمرات پس‌آزمون حساسيت اضطرابي و اجتناب تجربه‌اي گروه آزمايشي نسبت به گروه گواه پايين بود. به بيان ديگر درمان تلفيقي فراهيجاني بر كاهش حساسيت اضطرابي (۱۲۹/۸۹=F و ۰/۰۵ ۰/۰۰۱=P) و اجتناب تجربه‌اي (۲۲۹/۱۰=F و ۰/۰۵ ۰/۰۰۱=P) موثر است.نتيجه‌گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد كه درمان تلفيقي فراهيجاني، از طريق تنظيم هيجان و كاهش هيجانات منفي، رويكرد درماني اثربخشي در كاهش حساسيت اضطرابي و اجتناب تجربه‌اي در زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان است.