تحليل و ارزيابي كيفيت زندگي شهري با استفاده از تكنيك‌هاي تصميم گيري چند معياره (مطالعه موردي: نواحي شهر گرگان)

رشد سريع شهرنشيني در دهه‌هاي اخير و بي‌توجهي به ابعاد كيفيت زندگي انسان، پيامدهاي نامطلوب بر سطح سلامت فردي و اجتماعي شهرها را به دنبال داشته است. همچنين باعث چرخه‌ي نامطلوبي از عدم تعادل‌هاي اجتماعي اقتصادي و زيست محيطي و در مجموع نزول كيفيت زندگي شهري شده است. كيفيت زندگي عنصر كليدي شهرها و مناطق جذاب و رقابتي است چراكه نشان دهندة عامل جذب و نگهداشت افراد، شركت‌هاي جديد و نيز جمعيت‌هاي ساكن مي‌باشد. لذا ضرورت اندازه‌گيري كيفيت زندگي بشكل فزاينده‌اي اهميت يافته است.هدف پژوهش حاضر تحليل و سنجش ميزان كيفيت زندگي در نواحي شهر گرگان با استفاده از مدل‌هاي كمي و تصميم‌گيري چند معياره WASPAS و وزن دهي‌ آنتروپي شانون و سيستم اطلاعات جغرافيايي Arc Gisاستفاده شده است.پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي تحليلي و شيوه گردآوري داده‌ها اسنادي مي‌باشد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد شاخص‌هاي كيفيت زندگي شهري در نواحي هشتگانه گرگان به صورت نرمال و متعادل نيست. نواحي شهر گرگان در سطوح مختلف برخورداري قرار گرفته‌اند كه از بين 8 ناحيه شهري، ناحيه يك با ضريب اولويت (0.657) در رتبه نخست، ناحيه دو با ضريب اولويت(0.574) در مرتبه دوم، ناحيه هشت با ضريب اولويت(0.428) در مرتبه سوم، ناحيه چهار با ضريب اولويت(0.411) در مرتبه چهارم، ناحيه پنج با ضريب اولويت(0.397) در مرتبه پنجم، ناحيه شش با ضريب اولويت (0.378) در مرتبه ششم، ناحيه هفت با ضريب اولويت(0.358) در مرتبه هفتم و ناحيه سه با ضريب اولويت (0.315) در مرتبه هشتم و محروم‌ترين ناحيه شهر گرگان شناخته شده است، كه اين بيانگر وضعيت نامناسب شهر گرگان از لحاظ برخورداري از شاخص‌هاي عيني كيفيت زندگي است.