سرمايه اجتماعي و رشد اقتصادي، مطالعه مقايسه‌اي بين كشورهايي با سرمايه اجتماعي بالا و كشورهايي با سرمايه اجتماعي پايين

در سال‌هاي اخير از سرمايه اجتماعي، به‌ عنوان زير بناي رشد و توسعه اقتصادي هر جامعه ياد‌ مي‌شود. بانك جهاني، سرمايه اجتماعي را به ‌عنوان ثروت نامرئي يك كشور در نظر مي‌گيرد و آن را در برگيرنده نهادها، روابط و هنجارهايي مي‌داند كه تعاملات اجتماعي را شكل مي‌دهند. تبيين اين موضوع كه سرمايه اجتماعي اثر معني‌داري بر رشد اقتصادي دارد، نقش مهمي در تصميم‌گيري‌هاي اقتصادي ايفا خواهد كرد. بدين منظور در اين پژوهش از بين متغيرهاي سرمايه اجتماعي، به بررسي مقايسه‌اي تاثير متغيرهاي حكمراني خوب، شاخص فساد، دسترسي به اينترنت و مشاركت زنان در بازار كار، بر رشد اقتصادي بين كشورهاي با بالاترين ميزان سرمايه اجتماعي و كشورهاي با كم‌ترين ميزان سرمايه اجتماعي در بازه زماني 2014-1998 پرداخته مي‌شود. نتايج نشان دهنده اين است كه در كشورهاي با سرمايه اجتماعي بالا، شاخص‌هاي حكمراني خوب، دسترسي به اينترنت، ميزان ثبت‌نام در آموزش عالي و نرخ مشاركت زنان اثر مستقيم و معني‌داري بر رشد اقتصادي دارند و شاخص‌ فساد اثر منفي بر رشد اقتصادي دارد. در كشورهاي با سرمايه اجتماعي پايين شاخص فساد، اثر منفي و معني‌دار بر رشد اقتصادي دارد. شاخص‌هاي حكمراني خوب و نرخ مشاركت زنان براي كشورهاي با سرمايه اجتماعي پايين، بي معني بوده و اثر دسترسي به اينترنت بر رشد اقتصادي كشورهاي با سرمايه اجتماعي پايين، منفي و معني‌دار و اثر ميزان ثبت‌نام ناخالص درآموزش عالي مثبت و معني‌دار مي‌باشد.