تاثير آبياري و زهكشي متناوب بر جذب و شاخص برداشت نيتروژن دو رقم برنج

با توجه به افزايش هزينه هاي زيست محيطي و اقتصادي مرتبط با مصرف نيتروژن، ارتقاي كارايي اين ماده غذايي در سيستم هاي كشت برنج از اهميت قابل توجهي برخوردار است. در اين راستا، تاثير تلفيقي سيستم هاي مختلف زهكشي سطحي و زيرزميني و مديريت آب بر شاخص برداشت نيتروژن برنج مورد بررسي قرار گرفت. در طول سه فصل كشت برنج (1393 تا 1395)، دو رقم برنج طارم هاشمي و طارم ديلماني تحت آبياري و زهكشي متناوب در مزرعه شاليزاري مجهز به سيستم هاي زهكشي سطحي و زيرزميني كشت شد. در زمان برداشت، عملكرد دانه و بيوماس و مقدار نيتروژن بوته و دانه اندازه گيري شد. شاخص برداشت نيتروژن (NHI) به صورت نسبت نيتروژن دانه به نيتروژن جذب شده توسط اندام هوايي تعيين شد. مقدار NHI با مقدار كود اوره مصرفي ارتباط مستقيم داشت و در فصول مختلف بين 58.31 تا 68.45 متغير بود. متوسط نيتروژن جذب شده توسط بوته دو رقم هاشمي و ديلماني در سيستم هاي زهكشي زيرزميني به ترتيب 161.7 و 155.7 كيلوگرم در هكتار و در منطقه شاهد به ترتيب 144.7 و 193.7 كيلوگرم در هكتار بود. همچنين، متوسط عملكرد دانه، نيتروژن دانه، شاخص برداشت و NHI در سيستم هاي زهكشي زيرزميني به ترتيب 5329.3 كيلوگرم در هكتار، 105.9 كيلوگرم در هكتار، 37.8 درصد و 67.2 درصد و در تيمار شاهد به ترتيب 4667.3 كيلوگرم در هكتار، 88.6 كيلوگرم در هكتار، 32.4 درصد و 56.3 درصد بود. بر اساس نتايج، اعمال زهكشي از طريق سيستم هاي زهكشي زيرزميني در مديريت آبياري و زهكشي متناوب مي تواند سبب ارتقاي كارايي مصرف نيتروژن در كشت برنج شود.