امنيت زيست ‌محيطي بنياد همكاري منطقه‌اي (مطالعه موردي بحران ريزگردهاي جنوب غرب آسيا)

The Environmental Security of Regional Corporation Foundation: A Case Study of Southwest Asia’s Dust Crisis

افزايش گرمايش زمين به همراه دست‌اندازي فزاينده بشر در زيست‌بوم‌ها، تغيير آب‌ و هوا در مقياس جهاني و نابودي بنيادهاي زيستي را در پي داشته است. در اين ميان، پديده ريز گرد در جايگاه يكي از پيامدهاي اين تغييرات طي يك و نيم دهه گذشته زيان‌هاي كلان و فزاينده‌اي در حوزه‌هاي بهداشتي و اقتصادي متوجه جوامع مختلف به‌ويژه جنوب غرب آسيا و ايران كرده است به‌گونه‌اي كه هم‌زمان با آغاز فصل گرما، پديده ريزگرد به ‌آرامي از غرب به شرق مي‌تازد و دست‌كم پانزده استان ايران و بخش‌هايي از كشورهاي منطقه را تحت تأثير خود قرار مي‌دهد؛ بر بنياد برآوردهاي موجود نزديك بيشترين خاستگاه ريز گردها برون‌مرزي و بقيه درون‌مرزي است. در بخش برون‌مرزي، كشورهاي اردن، عراق، سوريه و عربستان عمده خاستگاه‌هاي ريز گرد در منطقه هستند. كشورهايي كه عموماً دچار جنگ و بي‌ثباتي‌هاي داخلي هستند. بااين‌حال، با توجه به فزايندگي دامنه تهديد امنيت زيست‌محيطي منطقه، پديده ريز گرد به‌عنوان عنصر مشترك تهديدكننده كشورهاي يادشده، اين توانايي را دارد كه به شكل‌گيري يك سازه ژئوپليتيكي براي همكاري‌هاي منطقه‌اي بيانجامد.

Increasing global warming and human intervention in ecosystems have caused global climate change and the destruction of environmental foundations. Meanwhile, dust crisis has led to great losses to economy and health sections in Southwest Asia especially Iran. With the onset of heating season, Dust slowly flows from East to West affecting at least 15 provinces of Iran. In the offshore section, Jordan, Iraq, Syria and Saudi Arabia are the main sources of dust in the region; Countries that are generally in war and internal instability. However, given the increasing scope for environmental security in the region, dust phenomenon as a common threat to these countries has the potential to form a geopolitical structure for regional cooperation.