گفتمان‌هاي متعارض قانون‌گذار و برنامه‌هاي پليسي در كنترل سوءمصرف موادمخدر

زمينه و هدف: سياست جنايي در حوزۀ مبارزه با مواد ‌مخدر با گفتمان‌هاي متعارضي اعم از تسامح صفر و تخفيف مواجه است كه هر يك از آن‌ها روش‌هاي متفاوتي را براي مقابله و كنترل سوءمصرف مواد مخدر پيشنهاد مي‌كنند كه در اين تحقيق در نظر است، گفتمان‌هاي متعارض قانون‌گذار و برنامه‌هاي پليسي در كنترل سوء‌مصرف مواد ‌مخدر مورد بررسي قرار گيرد. روش: تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي، از نظر روش اجرا، توصيفي - تحليلي و از نظر گردآوري اطلاعات، اسنادي است كه اطلاعات موردنظر از كتب، قوانين، پايان‌نامه‌ها، مقالات و منابع اينترنتي جمع‌آوري شده و مورد تحليل قرار گرفته‌اند. يافته‌ها: سياست جنايي تقنيني كه ركن اساسي مبارزه با جرائم است، در خصوص سوء‌مصرف مواد مخدر از انسجام لازم برخوردار نبوده و همين امر سبب شده است كه برنامه‌هاي اجراشدۀ پليس در طرح‌هاي مختلف جمع‌آوري معتادان متجاهر و عرضه‌كنندگان مواد مخدر توفيق چنداني به‌ دست نياورد و اين عدم انسجام و گفتمان‌هاي متعارض نيز ناشي از تعدّد و كثرت مراجع تقنيني در حوزۀ مبارزه با مواد مخدر، سنت‌گرايي و عدم تخصص و اعمال ملاحظات سياسي در وضع قانون است. نتيجه‌گيري: با توجه به گفتمان‌هاي متعارض حاكم بر مبارزه با سوءمصرف مواد، بايد با تعريف يك سياست جنايي منسجم براي پليس، اين نهاد به‌محض روبرو شدن با هر نوع جرمي از جرائم مرتبط با مواد مخدر بلافاصله وارد عمل شده و نبايد منتظر ارتكاب جرمي در ارتباط با مواد مخدر بماند و در بعضي مكان‌هاي جرم‌خيز با هر نوع تخلف جزئي كه بعداً زمينه‌ساز جرائم مواد مخدر مي‌شود، برخورد قاطع داشته باشد.

Background and Aim: Anti-narcotics criminal policy is confronted with conflict of discourses such as zero tolerance, mitigation which aforementioned issues have suggested different methods in order to combat with drugs. The purpose of this paper is to review, conflict between discourses of legislator and Police measures against drugs. Research Methodology: The present research is applied in terms of purpose functional, in terms of implementation method, analytical and in terms of data collection, documentary in which information related to books, laws, dissertations, articles and Internet resources have been collected and examined. Findings: Legislative criminal policy, which is the main base of the fight against crimes, has not been sufficiently coherent with regard to drug abuse, and it has been caused police measures implemented in various missions to collect high risk addicts and drug dealers to be less successful. Incoherence and conflict of discourses are also due to the multiplicity of legislative authorities related to counter-narcotics, traditionalism and lack of expertise and the application of political considerations in law-making. Conclusion: According to the conflict of discourses in the fight against drugs, by defining a coherent criminal policy for the law enforcement force, police should act immediately upon encountering any types of drug-related crimes and do not wait for committing a crime in connection with drugs, in high crime areas must be treated decisively with any minor violations that later lead to drug crimes.