بازآفريني االگوي اكوسيستم كارآفريني دانشگاه نسل سوم

كارآفريني دانشگاه از گفتمان‌هاي اساسي نظام آموزش‌عالي ايران به شمار مي‌رود. با اين وجود تا كنون مطالعات اندكي پيرامون اكوسيستم كارآفريني دانشگاه كارآفرين براي اثربخشي بيشتر كنش‌هاي كارآفريني دانشگاه صورت گرفته است. بر اين اساس، هدف از اين پژوهش، شناسايي مولفه‌هاي اكوسيستم كارآفريني دانشگاه نسل سوم جهت ارائه الگوي مي‌باشد. اين مطالعه كيفي با به كارگيري روش گرندد ئئوري سيستماتيك انجام شده‌است. بنابراين داده‌ها با استفاده از نمونه گيري هدفمند و از طريق انجام مصاحبه نيمه ساختاريافته با 22 در قالب سه گروه؛ هشت نفر از اعضاي هيئت علمي دانشكده كارآفريني دانشگاه تهران، ده نفر از مديران شركت هاي مستقر در پارك علم و فناوري دانشگاه تهران و چهار نفر از مشاوران راه اندازي كسب و كار در پارك علم و فناوري دانشگاه تهران داده‌ها گردآوري شد. يافته‌ها در مرحله اول كدگذاري باز 398 مفهوم استخراج شد و در قالب چهار مقوله اصلي؛ عوامل علميآكادميك (آموزش، پژوهش و نظام يادگيري)؛ عوامل حكمراني (چشم اندازكارآفرينانه، مديريت، قوانين و مقررات، ارتباطات، حمايت و پشتيباني و راه اندازي كسب و كار)، عوامل زيرساختي (زيرساخت نرم، زيرساخت سخت) و ماليه (تامين و تخصيص) دسته‌بندي شد. سپس در مرحله كدگذاري محوري، پيوند ميان اين مقوله‌ها ذيل عناوين: شرايط علي، پدبده محوري، راهبردها، عوامل زمينه‌اي، شرايط مداخله‌گر و پيامدهاي اكوسيستم كارآفريني دانشگاه نسل سوم در قالب مدل پارادايمي كدگذاري محوري ترسيم شدند. در پايان بر اساس يافته‌هاي پژوهش پيشنهادهاي سياستي براي نظام آموزش‌عالي ايران بيان شد.