نوستالوژي ميهن‌دوستي در اشعار ميرزاده عشقي با ميقاتي طرابلسي و ساعاتي مصري

در ايران و ديگر كشورهاي عربي همواره شاعراني بوده اند كه براي سربلندي و رهايي ميهن كوشيده و شعرشان را در خدمت وطن قرار داده‌اند. درميان اين شاعران وطن‌دوست مي‌توان به ميرزادۀ عشقي، ميقاتي طرابلسي، ساعاتي مصري اشاره كرد كه براي روشن ساختن افكار عمومي تلاش كرده و صداي وطن در برابر بيگانان و فساد دستگاه‌هاي دولتي شده‌اند. ميرزادۀ عشقي شاعر و روزنامه‌نگار دوران مشروطيّت ايران نيز يك انقلابي پرشور و احساس بوده كه از شعرش به عنوان سلاحي برنده جهت ابراز عقيده‌اش استفاده كرده و شعر، قلم و زبان خويش را در خدمت اهداف سياسي و وطن قرار داده است. ميقاتي و ساعاتي دو شاعر قرن نوزدهم ميلادي بودند كه وصف ميهن در اشعار آنان نسبت به شاعران ديگر تجلّي بيشتري داشته است. اين مقاله به شيوۀ توصيفي – تحليلي و با بهره‌گيري از كتب و مقالات متعدّد در پي تحقّق دو هدف اساسي است: برشمردن ويژگي‌هاي مشترك در شعر اين شاعران و بيان تفاوت هاي شعري اين سه شاعر از حيث سبك خيال و انديشه در بيان عواطف ميهن دوستانه. از يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان به پيدايش درون مايه هاي مردمي از خلال وصف ميهن، خيال‌پردازي نو و تفاوت اين سه شاعر از جهت تصاوير شعري در توصيف ميهن اشاره كرد.