نقش تعديلي ابعاد سرمايه اجتماعي در تأثير پويايي‌هاي فناورانه بر توسعه كارآفريني (نمونه پژوهشي: كسب‎وكارهاي مبتني بر شبكه‌هاي اجتماعي)

مقاله حاضر، با هدف بررسي نقش تعديلي ابعاد سرمايه اجتماعي در تأثير پويايي‌هاي فناورانه بر توسعه كارآفريني در كسب‌وكارهاي مبتني بر شبكه‌هاي اجتماعي انجام گرفت. اين پژوهش از نظر روش، توصيفي از نوع پيمايشي و هم‎بستگي و از نظر نوع پژوهش، كاربردي بود. خبرگان آشنا با توسعه كسب‎وكار در فضاي مجازي كه داراي سابقه فعاليت و پژوهش‎ها در اين حوزه هستند و مديران و كارشناسان شركت‌هاي فعال در حوزه كسب‌وكارهاي مبتني بر شبكه وابسته به مراكز شتاب‌دهنده در تهران كه در حدود 500 نفر هستند، جامعه‌ آماري اين پژوهش را تشكيل دادند. 220 نفر به شيوه نمونه‎گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. در پژوهش حاضر، پس از ترجمه و بومي‌سازي، از پرسش‌نامه توسعه كارآفريني، پويايي فناوارانه و سرمايه اجتماعي كه پدروگارسيا و همكاران (2018) در پژوهش خود به‎كار برده بودند، استفاده شد. براي بررسي روايي و پايايي ابزارهاي اندازه­گيري، به نتايج مدل اندازه­گيري استناد شد. براي تحليل داده‌ها، از مدل‌سازي معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مربعات جزئي با كمك نرم‌افزار Smart PLS3 استفاده شد. بر اساس نتايج آزمون فرضيات، پويايي فناوارانه تأثير مثبت و معناداري بر توسعه كارآفريني دارد. همچنين، دو بعد سرمايه ساختاري و ارتباطي، بر توسعه كارآفريني تأثير مثبت و معناداري دارند. بررسي اثرهاي تعديلي ابعاد سرمايه اجتماعي هم نشان داد كه فقط بعد ساختاري در تأثير پويايي‌هاي فناورانه بر توسعه كارآفريني در كسب‏وكارهاي مبتني بر شبكه‌هاي اجتماعي نقش تعديلگر دارد.