كارآفريني اجتماعي، رهيافتي‌ نو در سياست‌گذاري نظام آموزش دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد

امروزه تنوع و تغييرات سريع محيطي و افزايش عدم اطمينان، موجب شده تا اهميت سرمايه هايي نظير سرمايه انساني كه بتواند به خلق ثروت منجر شود افزايش يابد. كارآفريني اجتماعي در سازمان هاي امروزي مي تواند با راهبردهاي مالي بهينه، مشكلات اجتماعي مانند بيكاري، بيكاري پنهان، بي‌عدالتي در دسترسي به خدمات و محروميت هاي اجتماعي را از ميان ببرد. پژوهش حاضر با هدف كارآفريني اجتماعي رهيافتي نو درموآم فرايند سياست گذاري نظام آموزش دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد انجام گرفت. روش پژوهش، روش اكتشافي آميخته (كيفي - كمي) بوده كه در بخش كيفي، تحليل محتواي كيفي و در بخش كمي، پيمايشي لحاظ گرديده است. نمونه آماري در بخش كيفي،12 نفراز اعضاي هيات امناي دانشگاه آزاد اسلامي با روش نمونه گيري گلوله برفي و در قسمت كمي، اعضاي هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد به تعداد 190 نفر با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم دانشكده ها انتخاب شدند. روش تجزيه و تحليل داده‌هاي مصاحبه در بخش كيفي، كدگذاري باز، محوري و انتخابي و در بخش كمي آزمون تي تك نمونه انتخاب شده است. يافته هاي پژوهش در بخش­كيفي شامل 44 كد باز،12 مولفه فرعي و 5 مولفه اصلي به دست آمد و نتايج بخش كمي پژوهش نشان داد كه تمامي مولفه هاي كارآفريني اجتماعي شامل آمايش سرزمين، تربيت نيروي كار، تطابق با نيازهاي جامعه، ثروت آفريني و مهارت پروري در دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد بالاتر از حد متوسط(مطلوب) است