تعيين انرژي و اثرات زيست محيطي مصرف آب در توليد گندم استان اصفهان

از جمله موارد مصرف انرژي در جهان فعاليت‌هاي كشاورزي است. در كشاورزي با صرف انرژي نهاده‌هاي مصرفي، محصول توليد ‌مي‌شود كه در اين ميان، آب به‌عنوان كليدي‌ترين نهاده، همواره مدنظر بوده است. علاوه بر آن استفاده از سوخت‌هاي فسيلي و برق در پمپاژ آب، آثار زيست‌محيطي بر طبيعت وارد ‌مي‌كند كه توجه به نوع و ميزان اين آثار از اهميت خاصي برخوردار است. در تحقيق حاضر ميزان انرژي مصرفي در استحصال آب مورد نياز كشت گندم در سطح 24 شهرستان استان اصفهان بررسي و محاسبه شد. همچنين آثار زيست‌محيطي استخراج و انتقال آب بر سر مزارع كشت گندم برآورد‌ شد. نتايج نشان داد كه به ازاي مصرف هر واحد انرژي آب در استان، 3/3 واحد انرژي دانه و كاه گندم توليد ‌مي‌شود. همچنين ميانگين استاني بهره‌وري انرژي آب در سطح استان 0/24كيلوگرم بر مگاژول به دست آمد. طبق نتايج حاصل از ارزيابي چرخه حيات توليد گندم و اثر مصرف آب در شهرستان‌هاي مختلف استان اصفهان، مقادير شاخص گرمايش جهاني، پتانسيل اسيدي شدن، پتانسيل اوتريفيكاسيون خشكي، شاخص تخلية منابع فسيلي و شاخص تخلية منابع آب به‌ترتيب 26/375 كيلوگرم دي‌اكسيدكربن معادل، 2/49 كيلوگرم دي‌اكسيد گوگرد معادل، 1/51 كيلوگرم اكسيدهاي نيتروژن معادل، 1189/29 مگاژول و 1987/12 مترمكعب به ازاي توليد هر تن گندم اندازه‌گيري شد. شاخص بوم‌شناخت ناشي از مصرف آب در گندم 0/16 و شاخص تخليه منابع آب 0/7 برآورد شد.

No abstract