واكنش گلرنگ به كم‌آبي و محلول پاشي پوترسين و 24-اپي براسينوليد

اهداف: گلرنگ گياه دانه روغني متحمل به كم آبي بوده و در توليد روغن، نقش مهمي دارد، و اين پژوهش جهت بررسي واكنش گلرنگ در شرايط كم آبي و محلول پاشي پوترسين و براسينوليد در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه تبريز اجرا گرديد. مواد و روش ها: در سال 1398 پژوهشي به صورت طرح كرت هاي خرد شده بر پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در محل مزرعه تحقيقاتي دانشگاه تبريز انجام گرديد تا واكنش گلرنگ به فواصل مختلف آبياري (I4، I3، I2، I1: به ترتيب آبياري پس از 70، 100، 130 و 160 ميلي متر تبخير از تشتك تبخير كلاس A) و آب پاشي (شاهد) و محلول پاشي پوترسين (60 ميكروگرم در ليتر) و 24-اپي براسينوليد (25 ميكرو گرم در ليتر) مورد تحقيق قرار گيرد. كرت ها تا زمان استقرار كامل گياهچه ها به طور مرتب آبياري شدند و سپس فواصل آبياري مطابق تيمارها اعمال گرديد. محلول پاشي قبل از گلدهي انجام شد. يافته ها: در محدوديت هاي آبي متوسط و شديد ميانگين شاخص كلروفيل برگ، محتواي نسبي آب برگ، ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، درصد پوشش سبز و محصول دانه كاهش، ولي دماي برگ به طور معني داري افزايش يافت و محلول پاشي تنظيم كننده هاي رشد در همه تيمارهاي آبياري موجب بهبود اين صفات گرديد. نتيجه گيري: كاربرد پوترسين و براسينوليد در انتهاي رشد رويشي در يك مرحله در شرايط تنش كم آبي اثر معني داري رويويژگي هاي گلرنگ داشته و موجب افزايش عملكرد دانه در تمامي تيمارهاي آبياري به ويژه در آبياري مطلوب شد. با استفاده از پوترسين و براسينوليد در شرايط كم آبي مي توان محصول مناسبي را توليد نمود.