آينده پژوهي ائتلاف جمهوري اسلامي ايران، تركيه و روسيه در منطقه خاورميانه (با تاكيد بر سوريه بر پايه سناريونويسي)

هدف: با شروع بحران سوريه، هر يك از طرف‌هاي درگير اين بحران، بر اساس منافع و ضررهايي كه براي خود متصور بودند؛ وارد اين جنگ شدند. بعد از مشخص شدنِ منافع براي هر يك از اين قدرت‌ها، شروع به اتحاد و تشكيل جبهه‌بندي كردند. برخي از اتحادهاي صورت گرفته مانند ايالات‌متحده، عربستان سعودي، گروه‌هاي سلفي و ...، در راستاي اهداف بلندمدت و راهبردي قرار گرفت، اما در جبهه مقابل براي اولين بار كشورهاي روسيه و ايران و تركيه در كنار يكديگر، علي‌رغم پيشينه‌اي كه در گذشته داشتند، قرار گرفتند؛ بنابراين، نگارنده به دنبال به اين پاسخ سؤال اصلي است كه، ائتلاف جمهوري اسلامي ايران، تركيه و روسيه در منطقه غرب آسيا بر اساس چه مؤلفه‌هايي رقم خورده و آينده اين ائتلاف چگونه خواهد شد؟ روش:روش تحقيق پژوهش پيش‌رو، مورديزمينه‌اي نوع تجزيه‌وتحليل، تحليلي-تبييني و بر پايه سناريونويسي انجام شده است و مطالب مندرج از طريق روش كتابخانه‌اي گردآوري شده است.  يافته‌هاي تحقيق: اتحاد ائتلاف تركيه، ايران و روسيه بيش از هر چيزي در راستاي اتحاد طبيعي (توازن قوا در عرصه بين‌الملل و منطقه‌اي، از دست ندادن منافع در سوريه، گسترش فعاليت و شناخته شدن بازيگر مؤثر در نظام بين‌الملل، و ...) بوده است كه با توجه به منفعت محوري اين اتحاد، مي‌تواند بر اساس منفعت بالاتر يا حتي نه‌چندان منفعت زياد، اين اتحاد از هم بگسلد. نتيجه‌گيري:مي‌توان گفت كه، اتحاد مذكور بر اساس گفتمان و ايدئولوژي واحد و مورد پذيرش هر يك از طرفين صورت نپذيرفته است، بلكه صرفاً بر اساس تشخيص منافعي كه از اتحاد در اين جبهه نصيب هر يك از قدرت‌ها مي‌شود، به اين ائتلاف رو آوردند. درنتيجه مي‌توان متصور بود كه در صورت تزاحم منافع هر يك اين سه كشور نامبرده، مي‌تواند آنها را رو در روي يكديگر قرار دهد. همچنين در پايان با توجه به سناريوهاي مختلف، به نتيجه‌گيري پرداخته شده است.