بررسي خواص رئولوژي و زمان گيرش مخلوط هاي بتن خودتراكم توسط روش صفحه

زمان گيرش و تغليظ‌ پذيري مخلوط‌ هاي بتن خود تراكم دو پارامتر بسيار مهم مي‌باشند كه در ساعات اوليه بتن‌ريزي حائز اهميت هستند. براي تعيين اين دو پارامتر روش‌هايي وجود دارد كه داراي مزايا و معايب از جمله دقت پايين و يا هزينه بالاي آزمايش مي‌باشند. هدف از اين تحقيق ارائه يك روش ارزان و در عين حال با دقت مناسب براي تعيين زمان گيرش و تغليظ‌ پذيري مخلوط‌ هاي بتني مي‌باشد كه اين روش به نام روش صفحه معرفي شده است. روش مذكور شامل اندازه‌گيري تغييرات وزن يك صفحه زبر، در بازه زماني انجام آزمايش مي‌باشد كه درون مصالح برپايه سيمان قرار مي‌گيرد. جهت اعتبارسنجي روش صفحه، چندين نوع مخلوط بتن خودتراكم حاوي افزودني‌هاي سرباره و دوده سيليس در آزمايشگاه ساخته شده و نتايج زمان گيرش دستگاه صفحه با نتايج بدست آمده از روش استاندارد مقاومت در برابر نفوذ مقايسه شده است. علاوه بر انجام آزمايش صفحه، در اين تحقيق سعي شد با اندازه‌گيري تغييرات دماي مخلوط‌ ها، تأثير پديده‌هاي متفاوتي كه در حالت تازه رخ مي‌دهند، تشريح گردد. با توجه به آزمايش‌هاي انجام شده، نتايج تغليظ‌ پذيري دستگاه صفحه با دستگاه رئومتر مقايسه شد. اختلاف نتايج براي مخلوط‌ هاي مورد آزمايش، از حداقل %3/71 تا حداكثر %10/74 نسبت به نتايج رئومتر بدست آمد. همچنين اختلاف زمان گيرش بدست آمده از روش صفحه نسبت به روش مقاومت در برابر نفوذ حداكثر برابر 9 %بود. اين نتايج نشان از دقت قابل قبول اين روش در تعيين زمان گيرش و تغليظ‌‌ پذيري دارد و جهت تعيين اين پارامترها پيشنهاد مي‌شود.