كليدواژه :
آسيب پذيري , تاب آوري , اقتصاد مقاومتي , سازگاري , چرخه تكانه - زيان - بهبود - يادگيري
چكيده فارسي :
آسيب‌پذيري، تاب‌آوري و سازگاري اساساً مفاهيمي مرتبط به هم و پيچيده در بين جوامع تحقيقاتي مانند مخاطرات طبيعي، تغييرات زيست‌محيطي، پزشكي، مهندسي، مديريت، علوم اجتماعي، اقتصاد و... هستند، اما ازآنجاكه شامل طيف گسترده‌اي از موضوعات فوق مي باشند، نبايد تعجب‌برانگيز باشد كه تعاريف آن‌ها بسيار متنوع بوده و روابط متقابل آن‌ها هنوز مشخص نباشد. در اين مقاله به‌منظور رفع شكاف و خلأ موجود در خصوص تعاريف و ارتباط مفهومي آسيب‌پذيري، تاب‌آوري، سازگاري و اقتصاد مقاومتي، و اجتناب از بروز پارادوكس‌هايي مانند پارادوكس سنگاپور و دسته‌بندي و سياست‌گذاري‌هاي اشتباه، يك بررسي اجمالي در مورد تعاريف اصلي و فرآيندهاي تكاملي آن‌ها انجام شد. همچنين بر اساس ديدگاه چرخه «تكانه-زيان-بهبود-يادگيري» يك چارچوب مفهومي براي ارائه روابط بين آن‌ها مطرح گرديد. اين مطالعه در تلاش براي جمع‌بندي چارچوب‌هاي تحليلي آسيب‌پذيري، تاب‌آوري و سازگاري و همچنين اقتصاد مقاومتي به‌عنوان مفهوم متناظر تاب‌آوري، نشان مي‌دهد كه يك استراتژي توسعه پايدار، نه‌تنها بايد به دنبال كاهش آسيب‌پذيري يك سيستم اقتصادي باشد، بلكه بايد به‌طور هم‌زمان تاب‌آوري و ظرفيت سازگاري آن در برابر تكانه‌ها، نااطميناني‌ها و ريسك‌هاي بالقوه آتي را نيز تقويت نمايد.
چكيده لاتين :
Vulnerability, resilience, and adaptation are essentially complex and interrelated concepts in research communities such as natural hazards, environmental changes, medical, engineering, management, social science, economics, etc. However, since these concepts encompass a broad range of topics, it should be no surprise that their definitions are very diverse and their interrelationships are still unclear. To remove the gap between different definitions and conceptual relevance of vulnerability, resilience, adaptation, and resistive economy, and to avoid confronting paradoxes such as Singapore paradox, wrong categorizing and policymaking, a brief overview of the main definitions and evolutionary processes of these concepts is performed. Also based on the “Shock-Damage-Recovery-Learning” cycle, a conceptual framework is introduced to present the relationships between them. In order to summarize the analytical framework of vulnerability, resilience, and adaption as well as the resistive economy as a corresponding concept of resilience, this study shows that a sustainable development strategy not only should seek to reduce the vulnerability of an economic system but also it should increase its resilience and adaptive capacity to cope with shocks, uncertainties, and potential future risks.
