پيامدها و معضلات همراه با لقاح داخل آزمايشگاهي در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك: يك مطالعه مروري

زمينه و هدف: سندرم تخمدان پلي‌كيستيك  (PCOS)شايع‌ترين اختلال اندوكريني زنان در سنين باروري مي‌باشد. در زمينه كيفيت تخمك در اين افراد و پيامدهاي بارداري، دشواري‌هاي بسياري وجود دارد؛ از اين رو مطالعه مروري حاضر با هدف بررسي پيامدها و معضلات همراه با لقاح داخل آزمايشگاهي در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيكصورت گرفت. مواد و روش‌ها: براي يافتن مطالعات مرتبط، در بازه زماني 1990 تا 2019 از پايگاه‌هاي فارسي SID و Magiran، پايگاه‌هاي اطلاعاتي انگليسي Pubmed ،Scopus ،Elsevier ، Weily online library، Sciences Web Ofو موتور جستجويGoogle Scholar استفاده شد. براي دستيابي به تمام مقالات فارسي و انگليسي موردنظر، از كليدواژه‌هاي  Polycystic ovarian syndrome In vitro fertilization,،Polycystic ovarian morphology، IVF outcome ،Oocyte donation , Oocyte competence, Pregnancy, و معادل فارسي آنها به‌صورت مجزا يا تركيبات احتمالي استفاده شد. از بين 450 مقاله، 17 مقاله واجد شرايط پژوهش بود و براي اين مطالعه انتخاب شد. يافته‌ها: معضلات عمده مطرح در اين زنان، شامل نياز به گنادوتروپين‌ها و تغييرات مربوط به سطوح هورمون‌ها، سندرم تحريك بيش از حد تخمدان (OHSS)، ميزان بارداري باليني، پيامدهاي بارداري و خطر سقط جنين، كيفيت تخمك زنان PCOS تحت لقاح داخل آزمايشگاهي و مسئله اهداي تخمك مي‌باشد. با اين وجود، از دست رفتن جنين، ميزان بارداري باليني و ميزان تولد زنده معمولاً نسبت به ساير زنان، متفاوت نمي‌باشد. نتيجه‌گيري: با توجه به نگراني‌هايي كه در زمينه بارداري زنان PCOS وجود دارد، نظارت دقيق‌تر بر اين بارداري‌ها اهميت دارد، همچنين به نظر مي‌رسد وجود PCOS در اهداكنندگان، بر ميزان بارداري يا لانه‌گزيني و تعداد جنين‌هاي منتقل شده در برنامه‌هاي اهداي تخمك، تأثير نمي‌گذارد؛ در نتيجه، زنان مبتلا به PCOS نبايد از برنامه‌هاي اهدايي تخمك، خارج شوند.