ارزيابي و تحليل وضعيت آينده حكمروايي مطلوب شهري درشهرهاي ايران برپايه فرض سناريو مبنا(مطالعه موردي: شهر تهران)

Assessment and Analysis of the Future Situation of the Favorable Urban Governance in Iranian Cities Based on Baseline Scenario (Case Study: Tehran City)

زمينه: امروزه در ميان رويكردهاي گوناگون مطرح‌شده در عرصه مديريت شهري، حكمروايي خوب شهري از مطرح‌ترين و مؤثرترين رويكردهاست. هدف: پژوهش حاضر بدنبال شناسايي و ارزيابي مهم ترين متغيرها وپيشرانهاي كليدي اثرگذار بر آينده حكمروايي شهري تا افق 1410 براي كلانشهر تهران است. همچنين، دنبال ارائه محتمل‌ترين سناريوهاي پيشرو در زمينه وضعيت حكمروايي مطلوب شهري در افق 1410 براي كلان‌شهر تهران است. روش تحقيق: در تحقيق حاضر از روش تحليل ساختاري و تحليل اثر متقاطع براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شده است. داده‌ها و اطلاعات موردنياز تحقيق به‌صورت تركيبي از داده‌هاي كيفي – كمي بوده است كه بامطالعه اسناد و به روش پيمايشي (پرسشنامه) و مصاحبه با كارشناسان در چهارچوب مدل دلفي جمع‌آوري‌شده است. براي تحليل داده از روش تحليل اثرات متقابل متغيرها نرم‌افزار MICMAC و براي تدوين سناريوها از نرم‌افزار Morphol استفاده‌شده است. يافته ها: درنهايت از بين يكصد هزار سناريوي خروجي پنج هزار داراي اعتبار شناسايي گرديد و با توجه به غيرممكن بودن تحليل اين تعداد درنهايت 10 سناريو با اينرسي بالا انتخاب گرديد و در بين اين 10 سناريو 4 سناريو با بيشترين ميزان اينرسي و تكرار بالاي 90% در سناريوهاي بعدي مورد تحليل قرار گرفته است. نتيجه گيري: در بين سناريوهاي ارائه‌شده هيچ‌گونه سناريوي ايده آلي به دست نيامده و تنها سناريوي مطلوب مربوط به متغير پاسخگويي بوده كه در هر چهار سناريو تكرار شده است و اين موضوع يك هشدار نسبت به وضعيت آينده مديريت شهرهاي ايران از جمله كلان‌شهر تهران در زمينه تحقق حكمروايي خوب شهري است.

Background: Today, among the various approaches proposed in the field of urban management, good urban governance is one of the most famous and most effective approaches Purpose: The purpose of the study was to identify and evaluate the most significant variables and principal determinants affecting the future of urban governance up to the 2031 horizon for the Tehran metropolis. It was also looking for the most likely scenarios in the field of urban governance in the 2032 horizon for the Tehran metropolis. Research method: The present study used structural analysis and cross-effect analysis to look to analyze the data. The data and information required for the research were a combination of quantitative and qualitative data, which were gathered through documentary research and survey method (questionnaire) and interview with experts in a Delphi model. For data analysis, MICMAC software was used to analyze the interactions of variables and Morphol software to compile scenarios. Findings: Finally, out of a total of 100,000 output scenarios, 5000 scenarios were identified as valid and, given the impossibility of analyzing this number, 10 scenarios with high inertia were selected, and among these 10 scenarios, 4 scenarios with the highest inertia and repeat rates of over 90% were analyzed in subsequent scenarios. Conclusion: The results showed that there was no any ideal scenario among the scenarios and the only favorable scenario was the response variable that has been repeated in all four scenarios, which indicated the weakness of Tehran's metropolitan management structure in realizing good urban governance.