عنوان مقاله :
تاثير سطوح مختلف قليائيت آب بر شاخص هاي رشد و توليدمثل آرتميا فرانسيسكانا (Artemia franciscana) در سيستم كشت بيوفلاك
پديد آورندگان :
ناصري زاده، مجيد دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - دانشكده علوم دامي و شيلات - گروه شيلات، ساري، ايران , اسماعيلي فريدوني، ابوالقاسم دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - دانشكده علوم دامي و شيلات - گروه شيلات، ساري، ايران , آق، ناصر دانشگاه اروميه - پژوهشكده آرتميا و آبزي پروري، اروميه، ايران , هرسيج، محمد دانشگاه گنبدكاووس - دانشكده علوم كشاورزي و منابع طبيعي - گروه شيلات، گنبدكاووس، ايران
كليدواژه :
آرتميا فرانسيسكانا , بيوفلاك , شاخص هاي رشد , توليدمثل
چكيده فارسي :
تاثير سطوح مختلف قليائيت آب بر شاخص هاي رشد و توليدمثل آرتميا فرانسيسكانا (Artemia franciscana) در سيستم كشت بيوفلاك (biofloc) بررسي شد. ابتدا سطوح مختلف قليائيت آب (75، 150، 225 و 300 ميلي گرم بر ليتر كربنات كلسيم) در محيط پرورشي مبتني بر بيوفلاك تامين و سپس بهترين سطح قليائيت (ميزان مواد مغذي و حجم توليد بيوفلاك) روي ميزان رشد و توليدمثل آرتميا در دو تيمار گروه شاهد (آرتمياي پرورش يافته با آب سبز حاوي Dunaliella salina) و گروه تغذيه شده با بيوفلاك مقايسه شد. حجم توليد بيوفلاك در قليائيت 150 ميلي گرم بر ليتر به طور معني داري بيش تر از ساير تيمارها بود (0/05>p). ميزان پروتئين توده بيوفلاكي در قليائيت 150 ميلي گرم بر ليتر بالاتر و به طور معني داري بيش تر از 75 ميلي گرم بر ليتر بود (0/05>p). ميزان آمونياك كل، نيتريت، نيترات، BOD و TSS در تيمار حاوي بيوفلاك مقادير بالاتري را نسبت به تيمار جلبكي نشان داد. با افزايش ميزان قليائيت، پارامترهاي سختي كل، نيتروژن كل، نيتريت و نيترات به طور معني داري در تيمار بيوفلاكي افزايش يافتند (0/05>p). نسبت اسيدهاي چرب امگا 3 به امگا 6 و نسبت ايكوزاپنتانوييك به ديكوزاهگزانوييك اسيد در تيمار جلبكي به طور معني داري بالاتر از تيمار بيوفلاكي بود (0/05>p). بر اين اساس، قليائيت 150 ميلي گرم بر ليتر به عنوان بهترين سطح قليائيت جهت توليد بيوفلاك پيشنهاد گرديد. مقايسه ميزان رشد و شاخص هاي توليدمثلي آرتميا در انتهاي دوره پرورش در آرتمياهاي تغذيه شده با گروه شاهد و بيوفلاك نشان داد كه علي رغم عدم وجود اختلافات معني دار، آرتمياهاي تغذيه شده با جلبك، از رشد و شاخص هاي توليدمثلي نسبتاً بهتري از نظر تعداد كل مواليد و دفعات تخم ريزي برخوردار بودند، (طول كل: 9/52، دفعات تخم ريزي: 4 و تعداد كل مواليد 182/8 در تيمار جلبك در مقابل طول كل 9/42، دفعات تخم ريزي: 3/6 و تعداد كل مواليد: 130/6 در تيمار بيوفلاك) درحالي كه ميزان بازماندگي، مدت زمان لازم براي رسيدگي جنسي و نسبت توليد سيست به ناپليوس در گروه تغذيه شده با بيوفلاك بالاتر بود (بازماندگي 80/2، مدت زمان رسيدگي جنسي (روز): 18/8 و نسبت توليد سيست به ناپلي: 66/6 در تيمار بيوفلاك در مقابل بازماندگي: 78/4، مدت زمان رسيدگي جنسي (روز): 18/2 و نسبت توليد سيست به ناپلي در تيمار جلبك 56/4). براساس نتايج، تغذيه آرتميا با غذاي بيوفلاكي به جاي جلبك در مقياس كوچك تر براي رشد و توليد انبوه آرتميا امكان پذير مي باشد.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
محيط زيست جانوري